[Verse 1] Ben dünyanın en kalpsiz âşığı Sense karanlığıma gün ışığı Gibi dolarken hak etmedin beni Ne de böylesi kahpe ağızlara sakız olmayı Sevgilim, bizi kirlettin hem de hiç pahasına Küçüktü sen, büyüt tüm ağrılarını ve beklesen de gelmedim Bu ağrına gitti, haklısın, çevremdeki eziklerinden bayağı farklısın Ama benim farkım yoktu kansızlardan Beni korurdun arsızlardan ama gamsızlardandım ben Sızlardı direği burnumun, ses etmedim bi’ kere Sarıyo’dun kollarınla bu çok acıtsa bile Nefesimi kеsiyo’du baktığım o suratlar Bunu hissettiğinde bile bеni bıraktın rahat Şimdi otobanda sürüyoruz, yavaş değiliz Biliyorum, beni öldürecek içimdeki his Zaten hak etmedim yaşamayı bırakırken pis seni En sonunda ettim içindeki çocuğu hapis
[Köprü] Geldi yine aklıma hissettim yine Bok gibi biri A-ah, a-ah A-ah, ah, ah, ah
[Verse 2] Onları duymadın, tıkadın kulaklarını Hâlbuki hepsinin hakkında fikri vardı Sen beni sadece kendi gözünden tanıdın Feci bi’ hâldeyim aslında sandığından Yamasan bile bu yaralar patlar Akıcak yine ellerinden kanlar Kalıcak mısın o zaman yanımda? Bana söz ver ben ipimi bağlarken tavana
[Çıkış] Ha, ha, ha, ha Ha, ha, ha, ha Ha, ha, hu, hu
