Hüzün günbatımında hissetirir kendini Akşamüstü yükselip alçalan ateş gibi Karşılaşan iki dost, zamanın değirmeni Bir sahil lokantası, Ege’nin zeytinleri Uzakta Hüzün hep yanımda
Geçmişten gelen sesler, gözümden kaçan gözler Ne kadar çok tırmansam benden yukarda gizler Bir gelincik tarlası, Güneydoğu vakası Tv’de kan banyosu, neden ölür bu gençler Bilemem Hüzün seni silemem
Bu oyun nerede biter, hangi yol dosta gider Ben sevmeye alıştım, muhabbet bana yeter Hüzün gün batımında bir an koluma girer En sevdiğin kuş olur sonra da uçar gider Tutamam Hüzün sensiz yapamam
