Elimde yolu kaybetmiş ipimle boyunlardayım Sıkıyorum ruhları avuçlar gibi kumaşları Elimde bir umut var Eflatuna boyalı serseri bulutlar? Kürenin içine hapsolmuş kralları güldürüyorlar Bukowski ah canım Bukowski Kuduruyorum içtikçe dünyayı kutlamalar başlar Melekler kendilerine kaçacak bir delik arar Yürüyorum boşlukta adımlarım Dokunsan yeryüzüne iniş var Köklerime değdiğimde orada müthiş bir güç var Alıp sırtıma yaralı bedenimi Elimde kendimle (Ağır adımlarla) kaybolmuşum Karnavala karıştığımda yok olmuşum Niye düştü dolunay? Saçılmış bin parça ışıklar Dağılan güzel yüzü artık gülmüyor mu? Niye küstü tüm kuşlar? Konuşmuyorlar benimle Tüm şefkatli bulutlar sere serpe üzerimde Elimde bir masalın ucu Kaf dağın ardına bir yolcu Önümde devler canavarlar Arkamda kim var? Beni sana getiren o eşsiz düzen var ya
