[Verse 1: Ayaz] Kısa bi’ yaşam için cümleler çok uzun Sende ari’cağıma para bulurum, para çok huzur Zaman aktıkça içime doluyor ölüm korkusu Ama daha çok risk almaktan caydırmaz kader döngüsü İster “elit” de bana, istersen “görgüsüz” Ne gücenmek yaralar artık, ne yüceltir övgüsü Senin gibi kolay sırıtamam, büyüdüm sevgisiz Bizde gülmek de hard, ağlamak da; her şeyim dengesiz Böylesine sevebilir misin yok edecek kadar? Her şeyimi kaybetsem falan geriye kalan ben miyim, benim olanlar mı? Öylesine sövеbilir misin gücenecek kadar? Kırıldım, ödеtecek zaman; sevdikleri sen misin, senin olanlar mı?
[Nakarat: Aishe] Kim bilir, kaç gece geçti üstünden Bu rüyada hep benimle kal, hep benimle kal isterdim Aklıma düştün yalnız içtiğimden, oh Hep benimle kal, hep benimle kal isterdim
[Verse 2: Ayaz & Aishe] Gözü diker şafağa, kinim gelip gider Gülümsediğin zaman çatar kaşlarımı bi’ dert Hatırlatır sokak, bu villalar siler Unuttuğun zaman hatırlatır bi’ dert Gidemezsem buralardan, olursam ben yabancı Gidemezsen o yollardan, dönersen kal yalancı Gider hep daha sert gece, fark etmezse aşka neden? Bilirsin, benden başka yok, yok başka
[Nakarat: Aishe] Kim bilir, kaç gece geçti üstünden Bu rüyada hep benimle kal, hep benimle kal isterdim Aklıma düştün yalnız içtiğimden, oh Hep benimle kal, hep benimle kal isterdim Kim bilir, kaç gece geçti üstünden Bu rüyada hep benimle kal, hep benimle kal isterdim Aklıma düştün yalnız içtiğimden, oh Hep benimle kal, hep benimle kal isterdim
