[Verse 1: Tuğçe Kandemir] Dışarı soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı yıksa bile Biz yine el ele Soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı dökse bile Biz yine el ele
[Verse 2: Heijan] Sönük ışıklar Her yer matem Baş başa sönelim yok bi’ çare Yuvan mezarın olacak farzet Can veriyorken yavrun seyret Daha ne kadar zor olabilirki Yaranı saracak kimsen yokken Uzat ellerini, düşeni sar sen Sil göz yaşını Güneş doğar elbet Uzat elini yâlvar Rabbine Seni bir tek o anlar Şükret haline Bugün ona kısmet Yarın sana dert Tut ellerinden Vicdanınla gel
[Verse 3: Bilal Hancı] Çığlıklar yükseliyor Anam dedi “Kurtar” Dardayım kimsemi yok? Elimi tutunda Çekin beni bu enkazdan (enkazdan) Üstümde sert moloz Bir varız bir yokuz En sessiz anlarımda yanımda K-9 Çekin beni bu enkazdan (enkazdan)
[Verse 4: Nigar Muharrem] Sesimizi duyan var mı? Yardım et bize Allah’ım Çaresiz bir gece Sarıldık öylece Gülümsedik ecele Ürkek ve sessizce Allah’ım Çaresiz bir gece Sarıldık öylece Gülümsedik ecele Ürkek ve sessizce Bu omuzlar alışık zaten En ağır enkazlara Dört yanımızı kor ateşler Dert, keder sarsa da Pes etmedik Düştük, kalktık Umut ettik yarınlara Ah hayat daha açacaksın Kalbimizde kaç yara?
[Verse 5: Eylül Öztürk] Ört annem üstümü Ne olur soğuk burası Babam yetiş üşüdüm gece yarısı Yaşım küçük Sesim soluk Yüküm ağır Korkarım ben yalnız kalmaya Zaman durur Bir el gelir de can olur Ne din, ne dil, ne ırkı var olur Sen üşüme güzel çocuk Yanındayız korkma sakın Sen nefes al bize canum
[Verse 6: Ekin Uzunlar] Anlamadım ne oldu Bir gecenin vakti Siper etti kendini bir babanın ahdı Karadır bu bebelerin bahtı.. Ciğerlerim yandı.. Açtı gözünü çocuk dedi “Babam Nerede?” Polis dedi “o gökte Onun evi göklerde” Ciğerlerim yandı..
[Nakarat: Pınar Süer] Dışarı soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı yıksa bile Biz yine el ele Soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı dökse bile Biz yine el ele
[Verse 7: Muti] Vakti dar, tükenir umutlar Sönüyor ışıklar, yaralı çocuklar Sessiz her yer, okunur dualar Git gide yükselir ağıtlar Üstüme çökmüş kara kara bulutlar Çığlık çığlığa sokaklar.. Elinde feneri, yanık yüzleri, somurtgan Çoğunun ciğeri yanık, bu nasıl durum lan Anlat bunu insanlara Yalvar duyan olmaz sanma Kalmaz sana zalim dünya Haktan başka bir yol yok burda
[Verse 8: Can Yüce] Yıkılan hayaller, sadece evler değil Üzerimde betonlar, ayaz var ama soğuk değil Yıkılan bir şehir, yakılan bin feryat Sıkışan bir evlat, bağırır imdat imdat Toz duman oldu her yer Ölmek istedim yer yer Onca kurulan hayaller Yıkıldı birden başıma Neler geldi böyle başıma Ne yapsam da boşuna Yaşıyorum boşu boşuna
[Nakarat: Nahide Babashli] Dışarı soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı yıksa bile Biz yine el ele Soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı dökse bile Biz yine el ele
[Verse 9: Mesut Çakar] Can çıkıyor azar azar Kimler enkazımı kazar Ne kardeş kaldı ne de yar Kendi evim oldu mezar Boş duvarlar üzerimde Kimseler kaldıramaz mı Çığlıklarım duyulmaz Sesimi duyan var mı?
[Verse 9: Volkan Arslan] El ele verdik çıkarttık Enkaz altında yatanı Parçalandı dört bir yandan Kalbimin her bir yanı Hep çığlıklar kulağımda Boş odalar kan revan Tüm dünyanın gözü yaşlı Ağladık feryat figan..
[Verse 10: Eypio] Sorun aynı, aynı devam Değişen bir tek yerle mekan Ölüler bize göre niye anca rakam Kan yok bu sefer, tozla duman Tüm geçmişimle de yıkıldı yuvam İki duvar arasında, sıkıştı kafam Müteahit niye sor kesti kolon Şükür Allah’a var yaramıza dokunan
Biriz bir değil biniz El ele çölleri yaparız deniz Kırılan fay gibi, anlama heriz Hastayız meliz, dertlere periz Yutkunamam kanla dolu da geniz İyileri keriz sananlara deriz bu lafları Utanıyoruz ama sana gelen eliz Çek bizi kurtar, boşta bir yeliz..
[Nakarat: Aysel Yakupoğlu] Dışarı soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı yıksa bile Biz yine el ele Soğuk ama Odamda bir zelzele Etmişiz ezbere Dünya duvarlarımı dökse bile Biz yine el ele
