[Verse 1] Bu sefer gerçekten bulduğumu sandım (yeah) Ellerimi tuttun bıraktın ben uslu kalırken sen mevzu yapardın Sustum kırıldım ben kustum birazcık bu sessiz karanlıkta Eskiden ikimiz küçük yatakta, çok sesli yatardık edepsiz bakardık
Güvendiğim dağlara karlar yağarken eşsizdi halbuki inandım mal gibi Sebepsiz yaşandım hazanda kar gibi çığ şimdi (çığ şimdi) Hevessiz kalandım yüzümde kan izi özünde iyi ama karşında el gibi Olunca yar gelip deldi ve sırta bıçak girdi (bıçak girdi)
Aramaktan kendimi ayağıma kara sular indi Yokuşta bedenim hep yara bere şimdi Bu son değil içtiğim arabada binlik daha var Yeni oyuncağınla sana mutluluklar dilerim Sayende geçmişten geleceğe döneceğim
[Nakarat] Giremem aralarına Neden beni aramadı daha Merhem ol yaralarıma Aitse başkalarına Giremem aralarına
Bu son sefer bir cahillikti sonu yok Bu yol keder inandım başka suçum yok (giremem aralarına) Of yeter bu şehir beni darlıyor Katilim beni arıyor İstanbul bana ağlıyor (bu son!)
[Verse 2] Sonuncu kezdi sana inandığım Bu sonuncu kezdi koynuma aldığım Tüm günahlarımız da boynuma kaldı Bir an senin de sevdiğini sandım Biz yaz geçince gerçeği tattım Sen hevesi aldın ve kederim arttı geçelim artık Üzgünsün sandım sözüne kandım Güzele daldım ve süzerim parkı Denize sardım, küreğin battı tepemiz attı Gezerim mağdur sele verip aklı Geceme yağmur bu sele katkı Düzene karşı, yüreğim haklı Of of Neden gelir ki aklında biri varken Ve bedel nedir bu kalbime kilit madem Bu neden döner de en başa gelir halen Neyi paylaştık yere al ver Beni affettiysen sal sen Yapamam ben
[Nakarat] Giremem aralarına Neden beni aramadı daha Merhem ol yaralarıma Aitse başkalarına Giremem aralarına
Bu son sefer bir cahillikti sonu yok Bu yol keder inandım başka suçum yok (giremem aralarına) Of yeter bu şehir beni darlıyor Katilim beni arıyor İstanbul bana ağlıyor (bu son!)
[Outro] Giremem aralarına (bu son) Giremem aralarına (bu son)
