[Intro] Yeah! Kumarhane 2013 Ankara Naber millet (haha) Sakın pes etmeyin (yo!) yine ben
[Verse 1] Hayal kurmak için ne takatim var ne de boş zaman kalır Benim kavgam hayli ağır sen de bırak tamam kadın Playlistime hiç dahil etmedim “Banane filistin’de ölen çocuklardan” diyen adamları Ne gördüysem onu yazdım bil bi’ gram abartmadım Bir ev aldı babam borç harç ilk huzurlu apartmanım Ve sen klavyeden dissleştiğimizi yazıyo’ken Biz Hidra’yla beraber Kuğulu Parkta sabahladık O sinekler ki ilk şarkımdan beri vızıldarlar Kulaklarımı tıkadım hepsine Bi’ gram rızık varsa bölüştüm kardeşlerimle Nefеs alabilmek için vazgeçince еn sonundada doğmayacak kızımdan da Sınırlar var geçemiyorum kurmuyom ilk defa düş Çok garip bir dönemdeyim şiir gülerken sefa küs Tebessümümü çalıp giden insanın isminin çaldığı şey olması ne garip bir tesadüf
[Nakarat] Evinde, pes etme! Sokakta, pes etme! Okulda, pes etme! İşinde, pes etme! Delir ve pes etme! Yıkıl ve pes etme! Çalış ve pes etme! Kalk hadi, pes etme!
[Verse 2] İçimden saymak gelir kaç parçaya bölünmüştür aylak senin Kalbin, bana buralarda yetenkli çaylak denir Batarya’nın en protest ürünüyüm Necip Ustam dedi “ben bıraktım şiir al bayrak senin” Bayram yeri değil sayfam karadeniz [?] sahte imam kaypak sevin Bu dünya sizin dünyanız insanlar panzer altında kalırken Senin hayalin Uludağ’da kaymak di mi? Bay bay keriz bilirim ki ne söylesem israf sana Dünyayı ekrandan takip et kalmasın vicdan falan İsyan bana [?] karşısında susan dilsiz şeytan olmadım Haykırdım hep insanlara Üstüne surat çizilen balonlar gibidir hayat Rant için yıkılan eski salonlar gibi Türkçe Rap’in geleceği değilim Ben hala sınıfın en arkasındaki o sessiz anormal tipim
[Nakarat] Evinde, pes etme! Sokakta, pes etme! Okulda, pes etme! İşinde, pes etme! Delir ve pes etme! Yıkıl ve pes etme! Çalış ve pes etme! Kalk hadi, pes etme!
