Gün ola yağmur olur aratır beni Bir bulut dudağını kanatır gelip Gözlerime bakarak bittiğini söylersin Kırılır ağaçlar, dökülür deniz
Düşündükçe düşün Hafızamı zorlayan olmayan gülüşün Bilmezsin “Unuttum”u olmayanlar üşür Sanırım bekliyorum olmayan dönüşü
Senle başlayan cümlenin hecesi neyim der? Uyandığımız son sabahın gecesindeyim ben Üzülmüş gibi yaptığına kanmış gibi baktım ama Okyanusta birkaç damla gözyaşım değil dert
Unutmak yetmez, abart beni sil Gözlerin emaneti Akdeniz’in Hatırlatacak sana beni Beni yaktığın gibi yak denizi…
