[Nakarat] Bir insan kaç kez çürür? Sevdiğini kaç kez görür? Bir insan kaç kez ölür? Kaç kış yaşar? Kaç kez üşür?
[Verse 1] Ediyorum sürekli dua, elim yorgun Kendime doğru giden bi’ yol arıyorum Acı eşiğimi sıfırlamam gerek, yoksa Nefes bile alırken canım acıyor Bu tarif edilebilir bi’şey olsa, etmez miyim hiç? Canım çektiğimi ne sanıyorsun? Yanımdaydın ama bağırmayı istiyordum Çünkü kalbimiz uzaklaşıyordu Kapı çalıyor salise başı evimde Bu defa acaba çiçeğim mi geldi pederim mi? Bi’ türlü beceremedim lanet bütünleşmeyi diye Doğmamış güzel ötesi bеbeğim mi? Bana sağır kulakların belki şimdi duyuyordur artık Gebеrerek sana ne dediğimi Son treni kaçıran evine yürüyüp dönüyormuş ya hani Aldın ellerimden evimi
[Nakarat] Bir insan kaç kez çürür? Sevdiğini kaç kez görür? Bir insan kaç kez ölür? Kaç kış yaşar? Kaç kez üşür?
[Verse 2] He kadar sevilebilirse o kadar sevdim Hiç bi’ zaman bilemedin benim için neydin Ardı arkası gelmeyen heveslerin günahları Bana eziyet senin için keyifliydi İstiyordum düzeltmeni, bize kördün İnanamadım buna, kafayı yemiştim Farkına varmadın, tüm ışığım söndü Bi’ kere düşünmedin; “N’için ezildim?” Sevinirdim yenilmeyişimize bile Elli kişiyle konuştun, ben ise bire Demek deva olamadım bi’ tanem sana Onların tecrübesine sığınıp çözümü dile Şu an seninle son defa mutluluk yaşadığımız yere Bi’ yolculuğa çıkıyorum yine Gene de feda yoluna şu ömrüm Daha fazla yazamıyorum bu bi’ çile
[Nakarat] Bir insan kaç kez çürür? Sevdiğini kaç kez görür? Bir insan kaç kez ölür? Kaç kış yaşar? Kaç kez üşür?
