[Giriş] Düşündüğümden fazla, beni kemiren his devasa Adını koyamadım onun da adı batsın tez deryalarımda Çektiğim her soluğumda nefesim infaz koltuğunda Can, bedenle yol ayrımında; hicranlı çekişir can kollarımda
[Köprü] A benim başım ağrır hem de yaman ağrır Fısıltılarım çığlıklara dönüşür bana, bana bağırır A benim başım ağarır hem de yaman ağarır Fısıltılarım çığlıklara dönüşür bana, bana bağırır (of!)
[Verse 1] “Bu son.” demek çok istedim Bi’ yerde bitsin artık, anladım Tam “anladım” dedim bi’ baktım anlamadıklarım Aklım almadı ve dahası aklım kalmadı İnan ki aştı boyumu sular, bende nefes kalmadı Tamir ettim kendimi o anlarımda derhal Ya da tamir ettim sandım Beni kendimce herhâlde Düşün, taşın, biraz aşın Sonra yıprandığınla kal Merhabayla başlamıştı son sözüydü “hoşça kal”
[Köprü] Sabrımı taşırır, bunu nasıl başarır? Gözlеrim dalar, uzaklara bakakalır öylece ve dе yaşarır A benim başım ağrır hem de yaman ağrır Fısıltılarım çığlıklara dönüşür bana, bana bağırır (of!)
[Nakarat] Bunu demek beni zorlar Beni bulur zor olanlar Kim acaba bunun hakkından gelir? Bana yine kalp kıran anlar Bilmediğim sonlar Kim acaba bunun hakkından gelir? Bunu demek beni zorlar Beni bulur zor olanlar Kim acaba bunun hakkından gelir? Bana yine kalp kıran anlar Bilmediğim sonlar Kim acaba bunun hakkından gelir?
[Çıkış] Sago, Sago İki, sıfır, bir, sekiz; yine tekiz Yak Yak
