Beni eski gazetelerle sar, kullanılmayan bir bavula koy 10 yıl sonra taşınırken bul Yüzüme bak usulca, tebessüm et bir dost görür gibi ”Anne bunu hatırladın mı?” diye sor
Sonra gelsin o da, toplanın bavulun başında Nasıl bir çukura düşmüşüm 93 kışında Sorunlarımla beraber büyüdü yaşımda Ne zamanın içindeyim, ne de tamamen dışında
Beni bir bavula koy, yavaşça uzaklaş şehirden Nasılsa tüm yolculuklar simgesel Ve eski bavullarda objeleriz küflenen Yıllarca uyukladık hiç gün yüzü görmeden
İnan ki sıkıldım bu ağrılardan Bulanık görüntüden, moral bozan sanrılardan Düzensiz uykulardan, ilaçlardan, yorulmaktan Yıllarca rafta duran bavullardan
Beni bu kabusun içinde gör! Avuçlarımda öfke biriktirdim her geçen gün, duvarlar yıkmak için Sinsice bekliyorum kuytularda Karışıp karanlığa bütün şehri yakmak için!
Beni bu kabusun içinde gör! Beni bu kabusun içinde Beni bu kabusun içinde gör! Bu kabusun içinde
Bu hisle meşkeden bir ruhla garip keşkelerdeyiz Zamanı durdur Beni bu kabusun içinde gör!
