Evvel zaman içinde dostlar ağaçlara ev kurardık Tatlı bir düş içinde bir yere bir göğe bakardık Gönlümüz kuş gibiydi dostlar dünyaya kanat açardık Tutsak değildik zamana başına buyruk yaşardık Çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman Ay büyülüydü yakamoz deniz Ardından koştuğumuz sonbaharla Çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman Artık dönemesek de geriye Ardından koştuğumuz o zamanlar O zaman bu zamandır dostlar ne ister neyi özleriz Denizini arayan akarsulara benzeriz Pencereler bırak açık kalsın geceleri yağmurlar yağsın Günebekan düslerimiz yağmur sesiyle çoğalsın
