[Giriş: Mehmet Pişkin & Ravend] Elbette, hani bi’ bardağı taşıran damlalar oluyo’ Ama taşan bir bardakta hani bi’kaç damlayı sorumlu tutmak, o taşmayı tamamen onlara bağlamak çok doğru gelmiyo’ bana Ah, ya
[Verse 1] Aynalarda saklı değiliz maalesef biz Temiz hayallerle süslü cümlelerimiz var Sadece risk almaktayız yaşayarak, bu gerçek Tecrübeler eğitm’icek, biliyo’sun; derin yaralar ver’cek Donuk ifadeler anlamsızdı, kafama esti Doksan nesli çocuklarız, birden güzel günler geçti Beni sorma bana, çocukluğum yok masada Hâlâ cevap veririm eskisi gibi olmasa da Ağlamak güzeldir yalnızken Henüz dolmuş gözler, üzülmemize engel Tanrım, kayıp dengem Basitleştirdim sancıları, kalk gidelim erken Bekleyemem bur’da yaşama sevincim sönerken Ahşap evler gibi tek kibrite yanan binayım Güneşli günler de gördüm ama bulutluyum baya’dır Ben de herkes gibi uzun ve mutlu hayattan yanayım Ama biliyo’sun herkes gibi doluyo’ zamanım
[Nakarat] 24’e 5 kala nefretimle başbaşayım Suratımdan kinim akar, konuşursam saçmalarım Yalnızlığı ben seçtim, direncim kırıldı Hıçkırıklar dostum oldu, mutluluğumuz kısıtlı 24’e 5 kala nefretimle başbaşayım Suratımdan kinim akar, konuşursam saçmalarım Yalnızlığı ben seçtim, direncim kırıldı Hıçkırıklar dostum oldu, mutluluğumuz kısıtlı
[Verse 2] “Tavsiyeleri dinlemeliydim.” dememek için dinledim! Ve asiliği bi’ köşeye iliştirip kitledim Şu gençliğimi çöpe atma taraftarı değilim Mantıksız bulsam da var her zaman intihara eğilim “Hayat güzel” palavrasını söyleyenler utanacak bi’ gün Yağmur duası eden kabileyiz ortasında çölün Buralardan beklentilerim var, ner’de ödül? Hataları güzel yapamıyorum, değişmiyor yönüm (Ah, ah) Bende babamın o sabrı yok Yaş ilerledikçe sorumluluk hâliyle artıyo’ Ve sıkıldım kulaklığımda melodilerle Tek başıma yürürken eşlik eden o köpek ner’de? Tekrar eden günlerin içinde on dokuz sahne Dile kolay lan, ardımda bıraktığım onca lanet Henüz küçük bi’ çocukken ağlamayı söktüm Mumlarımı söndürdüler, ben de aydınlığa küstüm
[Nakarat] 24’e 5 kala nefretimle başbaşayım Suratımdan kinim akar, konuşursam saçmalarım Yalnızlığı ben seçtim, direncim kırıldı Hıçkırıklar dostum oldu, mutluluğumuz kısıtlı 24’e 5 kala nefretimle başbaşayım Suratımdan kinim akar, konuşursam saçmalarım Yalnızlığı ben seçtim, direncim kırıldı Hıçkırıklar dostum oldu, mutluluğumuz kısıtlı (Wow, wow, wow)
[Çıkış: Mehmet Pişkin & Ravend] Albert Punchline Ah, ah Hayatımın geri kalanına devam etmek üzere herhangi bi’ istek duymuyorum, bi’ motivasyon… Ve bu kısır döngüyü de kıramadım bi’ şekilde ve kırmak yönünde de açıkçası bi’ miktar -bi’ miktar değil- umudumu kaybettim
