[Bölüm 1] Gidişat zor, silahlı soygun gibi Ama hayatsa bayâ zengin gibi Yaşıyorum onu fakat dengim değil Bazen rengim gri Çoğu parası olsa da engin değil Hislerimde bi’ şeyin gerginliği ama maalesef derdim değil Ben yerimse belli mi bilemediğim Kazanmayı bilip de yenemediğim Aşk olmayan hisleri sevemediğim Merhamet denen şeyi dilemediğim hiç Kaldı mı elemediğim? Dedi: “gidiyo’ bak uğruna ölemediğin.” Dedim: “gelmesin uğruna ölemediğim Hatıralarım var gidemediğim daha” Yollar düğümünü çözemediğim Aşk kokan şehirleri dizemediğim Sonsuz diyarlarımı gezemediğim Bazen ehlimi bilemediğim Haksızlığı bi’ türlü silemediğim Bilirim bu hayata hediye değilim Ama belli bak hiç eğilmediğim
[Nakarat] Kalk, kalk Yalan hediye gibiyken Bak, aşk zamana teneffüs ziliyken Yak, beni yak özgürlüğe alevim diriyken Ama bak, bana bak nasıl olacak hepimiz deliyken
Bana yol söyle, bu ne iş böyle? Bana yol söyle, bu ne iş böyle?
[Bölüm 2] Paraya robot olur hırsın Ara ki bulasın bi tılsım sonra Kimisi boş biri kimisi hırsız Kimisi şans diler ki onu kırsın Kimi şanssız gezerken Kimi, kimi hırsız gezerken Yollar atığ yöne çekerken bulduğunu saklamayı bilmez Kimi düşleri ezerken Kimi boşluğa eserken Zaman dilediği gibi dizerken Kimi önünde gezen yüzleri görmez Sıkışır bu hava patlar patlar Görünür gerçek yakışıklı yalanlar söyler Yakınır bi’ baba anlar anlar görünür ama Geçmişini dinlemeyi bilmez
[Ara Geçiş] Yalanlar hayatı evi gibiyken Kalansa zamane teneffüs gibiyken
[Nakarat] Bana yol söyle,bu ne iş böyle ? Bana yol söyle,bu ne iş böyle ?
