Burası için en güzel lafı Sadık hoca söylemişti kardeşim Ne demişti? Hayal kırıklığının başkenti demişti Ben bi’ sevdaydım yüreğim maden Zifiri karanlığım, lakin bana yanabilmek bahşedilmiştir be muhterem Falancasının oğluyum, Zonguldaklıyım zaten önemi yok Artık bana derler kömür tadında yanamayan kara matem Saçlarımsa bi’ fındık ağacı Eskiden kraldım sarsıldıkça döküldüm ve düştü tacım Bıçakla aşk kazındı göğsüme köklerim Girasun’a kiracı Bitlerimi temizleyen annem öldü kelim, yitti inancım Alnımsa kırışmış bi’ çay tarlası Sevdiğimin adı buluttu, kızımızın adıysa yağmur damlası Rizeliyim, patlayıp kızımı kirletti Çernobil kazası Ben de ilk isteyene verdim, çok güzеldi, azdı başlık parası Şakaklarımdaki sinirin mührü Karadeniz Haksızlığa karşı çatık, o yüzden alttan almayı çok becеremeyiz Lakin kurnazın oyununa geldik, nereye gitti benim emeğim? Patronun çarkı kırık, kimseye gösteremeyiz Yâr bi’ rüya meleği Uçurtur onu insan emeği Kırık kanada ölmüş demeyin Güzelliğine doymak gerekir Yâr kararmış feleği Yalanla dolu bağlar yüreği Asrılar onu vurmuş demeyin Yanında durup öpmek gerekir Ben bi’ aşktım, Angara ise sağ gözümün bebesi Misket şarabımın mezesi, gücenme Ömer Hayyam’dır dedesi Lakin bi’ kere bulaştı gözüme siyasetin lekesi Artık tek gördüğüm halktan saklanan yolsuz fezlekesi E, tatlı bi’ Ege şivesi duyar sağ kulağım Baharım güneşimdir üzüm bağında uçar gelinimin duvağı Biraz İzmirliyim biraz Denizli, kirvemdir Kazdağı Lakin gelinimin çığlığıyla yırtıldı kulak zarım Sağ yanağım dile geldi “Ne olursan ol gel” dedi Gelmediler, bi’ Yunus geldi “Kim olmuş ki gelsin” dedi Aşka semah dönerken kurudu Ney’i konuşturan dilim Konyalıyım, bi’ güvercin kondu yanağıma “Beni öldür” dedi Akdeniz sağ yanıma değen cemre Yaşamayı severdi içimde gülümseyerek uçuşan her zerre Şimdi, ziyaretime gelin sahil kumuyla yapılan kabre Çünkü ufku olan o koca deniz artık bi’ katre Yâr bi’ rüya meleği Uçurtur onu insan emeği Kırık kanada ölmüş demeyin Güzelliğine doymak gerekir Yâr kararmış feleği Yalanla dolu bağlar yüreği Asrılar onu vurmuş demeyin Yanında durup öpmek gerekir Ben hep bi’ aşktım, sol gözüm, Pir Sultan Abdal Dost dedim astılar, En-el Hak dedim ama yaktılar Madımak’ta Sivaslıyım, ellerinde meşale ile gözümün akını akıtanlar Sağ gözümün üstüne köşk kurmuş, her yemeğe çatal batırmakta Sol kulağım bağlamanın sesine hayran Kırkların kapısından “Cesaret” diye fısıldar Şah-ı Merdan Düzgin Baba “Dersim” diye bağırır, gülümser Erzincan Ama bağlamanın teli kopmuş, sürülmüş her bi’ can Sol yanağımı Dicle öptü Kendimi Paris’te hissettim, gel bi’ de içine dal dedi on gözlü köprü Diyerbekirliyim zindanımda işkenceyle yakıldı türkü Hevsel kadar yeşildi sakalım, kökünden devlet söktü Ben bi’ aşktım sol yanım doğu, sol yanım Mezopotamya Mardin’de Süryaniyim, pamuk kokusuyum Toros Dağları’nda Biraz Ermeniyim biraz Kırmançe le kıro, biraz da Zaza Ben bi’ ölümsüzüm lakin iktidar hırsıyla öldürüldüğüm yasak Yâr bi’ rüya meleği Uçurtur onu insan emeği Kırık kanada ölmüş demeyin Güzelliğine doymak gerekir Yâr kararmış feleği Yalanla dolu bağlar yüreği Asrılar onu vurmuş demeyin Yanında durup öpmek gerekir
