Söylenmese de olurdu Ama simdi söylemek Söylemek istiyorum Belki kalbin kirilir Gözyasina bogulursun Gözyasini sakla Ben ölürsem agla Bunu senle hiç Hiç konusmadik biz Tek tanigim sen Tek çarem sendin Beni anlamak istemez miydin Bu aciyi ben tam yüz sene tasidim Içimdeki bu aciyla hamal gibi yasadim Simdi bana saril Sadece saril Ve lütfen artik beni dinle Lanet olasi bir gündü Kapi açildi ve o geldi Yüzünde pis bir ifade vardi Koynunda yilan besledigin o yatakta Kardesime süt veriyordum o anda Dogru odaya daldi Ve buyurgan bir sesle Beni yanina çagirdi Kolumdan çekip Kucagina aldi Otur dedi kisaca Evet bu öyle siradan bir gün degildi Gözyaslarini sakla Ben ölürsem agla Sonra bu yana bakma basini çevir derken Elleri bacaklarimda Geziniyordu anne Babacigim yapma dedim Bir hayvan gibi soluyordu Iki bacaginin arasinda Beni mengeneye almisti Sonra nasil olduysa Kurtulmayi basardim Bir odaya kaçtim Ve o anda sadece haykiriyordum
Defol defol git burdan O kapiyi yumrukluyor Ben agliyorum kardesim agliyordu Her sey bir kabustu Her sey bir kabus Kalbim kirik ölecegim Bilmem ne halt edecegim Benim kalbim yarali Bu cehennem azabi Senin kizin hayatla Iste böyle tanisti Baba ne demek anne Bu kelime bana inan çok yabanci Çok üzgünüm çok Çok ne kadar az bir laf Hiçbirseyi anlatmaya yetmiyor Gözyaslarini sakla Ben ölürsem agla Artik için rahat olsun Sen bir meleksin anne Yedigimiz her lokmayi Kurus kurus ödedik Nasil ödenirmis ögrendik Demirden leblebi Ne yenir nu yutulur Bazi seyler belki Belki unutulur Unutmak var ya Demirden leblebi Demirden leblebi Demirden Kalbim kirik ölecegim Bilmem ne halt edecegim Elimden alinan hayatim Çalinan masumiyetim Sikiliyorsa biri kalkip bir sey söylesin Dokuz yasinda bir çocuk Hayati böyle tanidi Annesinin sütü Babasinin çükü Bu çocuk senin kizindi anne
