Zor Geçiyor aynı rayda ömrüm Aynalarda gördüğüm ben değilim
Bu ben değilim Bu ben değilim Tut elimden düşmeye meyilliyim
Boğuluyorum sayenizde Beni öldürmek gayeniz mi lan? Her namertliğe bahaneniz para Ben ömrümü harcadım, hangimiz kara?
Dört duvar içinde geçer gider günüm Sonunu bilip de seçer mi dert ömür? İstemiyorum artık toprağıma küsüp, ellerimde yeşermeyen gülü Bırak öylece kalsın, hayalimin aslı yok Her yanı paslı bıçaklara gebе sırtım Ve de düşmedim hala Gözlеrime düşen neme sırıtıp, bakıp aynaya kendime diren diyorum
Neye sustuysam bi’ ben biliyorum Yaşamaya değer bi’ neden diliyorum Ölümden daha acı keder biliyorum
Yine de gün doğmadı daha Düşlerimizi kin boğmadı daha Nasırlı ellerde umutlar büyürken düşürme şu yüzünü, hiç solmadı bahar! Ama bu kasvet ağır Düşersen bir kere çukurlar dar Dört yanım çevrili, çakallar var Ama bugünün yarası da bilahare kâr
Gelip halimi sor Bana yarın zor Ben güneşlerini beklerken Elimde söyle daha kaç hayalim soğur?
Beş sene önceye dönseydim eğer o sokakta bulunmazdım Olmazdı bulantı Gençliğimi ziyan eden hiçbir dalgaya kurulmazdım
Zor Geçiyor aynı rayda ömrüm Aynalarda gördüğüm ben değilim Bu ben değilim Bu ben değilim Tut elimden düşmeye meyilliyim
Zor Geçiyor aynı rayda ömrüm Aynalarda gördüğüm ben değilim Bu ben değilim Bu ben değilim Tut elimden düşmeye meyilliyim
Üstüm başım kan izi Omzumda ceket, elde valizim Bundan daha iyisi yok Kapkara bi’ sokaktaki tekel mavisi Düştüm, kalktım, n’apayım? El veren olmadı ki tektim ağabeyim Dedim ki ey talihim, zalimsin sen Hep kahpelere mi adilsin? Yak gitsin, geçmişi Sikeyim geleceğimi! Tanrım affetsin Birisi gelip huzurunu gaspetsin Son kalan umudunu da hapsetsin Kim adaletten bahsetsin? Üstüne prangalarınız hep dank etsin! Kahretsin Yaşadığın çağa bak emeğini hırsıza taht etsin Nakitsiz cebin seni yoracak Farketsin endüstri n’olacak? Vakitsiz ömrün yine solacak Bırak gitsin giden, yeri dolacak Üstüm başım hep gam, keder Ama unutma kazanır sabreden Kaldır kafanı şu maddeden İsyanını kim farkeder? Yük kalır omzuna her yoldan “Bir gün biter” diyorlar Ben talihimi kuytu köşelere gömdüm Söyle bi’ gün döner mi oradan? Diken dolmuş ellerimde artık hiçbir mutluluk filizlenmez Açtığı saksıyı beğenmeyene de bu saatten sonra gülüm denmez
Zor Geçiyor aynı rayda ömrüm Aynalarda gördüğüm ben değilim Bu ben değilim Bu ben değilim Tut elimden
Zor Geçiyor aynı rayda ömrüm Aynalarda gördüğüm ben değilim Bu ben değilim Bu ben değilim Tut elimden düşmeye meyilliyim
