[Nakarat: Burak Turfan] (x2) Bi’ kalk; yukarı bak, gökyüzüne Bırak geçmişi geriye Hangi derdin peşinde Geçmiş bir ömür söyle
[Verse 1: İmpala] Saat sabah 5, manzaramda binalar Sevgisiz insanlar tehlikeli sokaklarda Gözler yalanlarla boyalı, geride kalanlarla Hayatı bitenler de gördüm, bi’ hayali olanlar da
Soğuk vücutlar ve asık suratlarla Dönüp durdum yatağımda içi boş tüm yalanlarla Neden sustun dediler Sustum çünkü konuştuğumda rüzgar esti İçlerinde çırılçıplak rüyalarda
Bi’ kağıt parçasının üzerinde dostlar Onlar geçmişimde uyudular, yürüdük ileri bakanlarla Ne için yaşadık? Bana kimse söylemedi Hayat dediğin içi boş bi’ bardak, kırılır avuçtan akanlarla
Ne için yaşar insan, ne için ağlar? Söyle Ne biçim savaş bu böyle? Hep dikenli dağlar Ne için aldanırız, kavruluruz hangi yağda? Kim için öldünüz de tutunduğunuz hangi dallar?
[Nakarat: Burak Turfan] (x2) Bi’ kalk; yukarı bak, gökyüzüne Bırak geçmişi geriye Hangi derdin peşinde Geçmiş bir ömür söyle
[Verse 2: İmpala] Geçmiş paslı çivi, hayatım yaş bi’ tahta Kalemi paspal olanın önüne koy da yesin yaş bi’ pasta Gelecek hasta çünkü bütün dünya yasta Yastık altı yapılan umutlarına tak bi’ çelik tasma
Çünkü yarına kalmaz umutların, düşer suya Hele ki yüzme bilmiyorsa kurtulamaz içindeki gülen surat Etrafım da kalabalık benim, hayatım etten duvar İmpala’nın gecesinde güneş biraz erken doğar
Bi’ işçinin oğluyum; gururlu, gözü pek ve sırtı dik Ben ailem için çalıştım, tek başıma ayaktaydım hep Çok içtim. Evet, içmek istediğimden Mutluluk kusurludur artık fazla içmediğimden
Ve giden zamanım oldu benim, insanlara harcadığım Biri de kabul etmez paranın kollarına sarıldığını Ama kimse bilmez ihanetin aslını Duygularımın çöplüğüdür bütün satır başları
[Nakarat: Burak Turfan] (x2) Bi’ kalk; yukarı bak, gökyüzüne Bırak geçmişi geriye Hangi derdin peşinde Geçmiş bir ömür söyle
