[Verse 1] Çırpınmana gerek yok Uzak yakındır havadis kötüyse Reisi çılgındır atlar deliyse Söylerim ben iyiyse Bilirim susmamı isterler kötüyse Seğirtmeliyim Mars’ a Venüs’e oradan Uranüs’e Binip yıldız minibüse El sallamalıyım altında küçük küçük küçülen dünyaya Bi’ dolu fasarya dolu tehlikeli diyara Gittikçe kötüye gidiyordu, veda ettim o çok güzel rüyama Evet, zorunlu iniş dünyaya Bahsettiğiniz kahramanlar onlar mı? Aralarında masum bir kişi çıkmaz mı? Peşlerinden gittikleriniz şunlar mı? Uğurlarına bittikleriniz bunlar mı? Çok zaman yok gibi, düşün, karar ver peki Bu kadar beklediğin kafi beklemez uçan gemi Başlamadan biter gezi, dinlemelisin iç sesi kuzi Dayamak istemedikçe başına bir uzi
[Nakarat] Yok, yok, yok Dedikleri doğru değil Yok, yok, yok Üsteleme inanmam Yok, yok, yok İnandırıcı değiller Bir romanın içinde itici karakterler Yok, yok, yok Dedikleri doğru değil Yok, yok, yok Üsteleme inanmam Yok, yok, yok İnandırıcı değiller Bir romanın içinde itici karakterler
[Arka Nakarat] Her veda arkasında boynu bükük birini bırakır “Elveda” demenle darılır, olmayan gücüyle bağırır Çıldırır duyunca dağılır Olduğundan fazla vurunca kırılır Olmayınca vurulur umursanmayınca Önemsenmeyince, destek bulamayınca Gözün yaşa boğulur bocalayınca Beklediğin olmayınca, boylu boyunca uzanıp ağlayınca Çözüm kalmayınca, sözün sözlükten çıkınca
[Verse 2] Vah, vah etmenin sonu yok gibi buna gülüp geçmemin Yolu yok gibi düne dönüp gitmenin Yolu yok gibi lafı ikiletmenin Sonu yok gibi kendini feda etmenin Güler gülünç olsa dudak durur Direnç olsa bırak vurur Kırbaç hallaç gibi zamana sarkaç aç paketi bak İçinde saklı tek bi’ şans, saklı tek bi’ hak
[Nakarat] Yok, yok, yok Dedikleri doğru değil Yok, yok, yok Üsteleme inanmam Yok, yok, yok İnandırıcı değiller Bir romanın içinde itici karakterler Yok, yok, yok Dedikleri doğru değil Yok, yok, yok Üsteleme inanmam Yok, yok, yok İnandırıcı değiller Bir romanın içinde itici karakterler
