Kendimi bugün onun yerine koydum Koyamadım onun yerine kimseyi ve uyudum Oyaladım kendimi, durdum Pili bitik saat gibi durdum Durdum
Kendimi bugün aynı yerlerde buldum Çok tenha, pek yalnız, bi’ de yorgun Oyaladım kendimi, durdum Hep aynı soruları sordum Yok oldum
Düşünüp kötüye yordum Bi’ kenara çekilip uzunca durdum Durduramadım gözyaşlarımı, boğuldum Neler umdum da bak ne buldum?
Ben onun soğuk rüzgârıyla savruldum İçimin acısı yakıyo’, kavruldum Gelen o vakitsiz hasretlere sordum “Bi’ şey gelmez elden” dediler, mahvoldum
İyisi mi geri çekileyim Ya da savaşıp yara alayım Doğrusu ne bilemedim
Vazgеçtim inan kendimden çoktan Ama sendеn olmuyo’, kendimi koparamıyorum bir an Vazgeçtim inan kendimden çoktan Bi’ çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan
İyisi mi geri çekileyim Ya da savaşıp yara alayım Doğrusu ne bilemedim
Olabilir mi bundan ötesi? Nefesi kesiyo’ bile düşüncesi Meçhul dünün ertesi ve sular içinde gemilerimin güvertesi Kulaklarımda acı çeken bi’ ceylanın ürkek sesi
Nedir ki yaşama hevesi? Bana o hevesi veren o şey de neyin nesi? Çok sual, az moral ve sebepsizce kurmaktan vazgeçemediğim aynı hayal Hatırlıyorum olanları hayal meyal
Vazgeçtim inan kendimden çoktan Ama senden olmuyo’, kendimi koparamıyorum bir an Vazgeçtim inan kendimden çoktan Bi’ çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan
Vazgeçtim inan kendimden çoktan Ama senden olmuyo’, kendimi koparamıyorum bir an Vazgeçtim inan kendimden çoktan Bi’ çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan
İyisi mi geri çekileyim Ya da savaşıp yara alayım Doğrusu ne bilemedim
