Hiç, hiç yüzüm gülmüyor artýk Hiç susmuyor yüreðimde aðlayan bu þarký Ah derdime tek sebep sensin Gün geçmiyor dinmiyor içimde hasret sancýsý Böyle aþklar zor yaþanýr sevgilim Zor silinir bu acýnýn izleri Zor unutur ellerim ateþini Yaktýn gittin beni Kara yaslar içinde gönlüm Bir daha kimseyi bu kadar çok sevemem Öl deseydin inan ölürdüm Bir daha kimseye böyle yemin etmem
