[Verse 1] Bu sokağın penceresi yok, tenceresi boş Öyle çatık kalmış kaşım, hiçbi’ şeyim yok Hiçbi’ yerim yok, düşmüş yüzüm Gözlerimin altlarına bakıp sonra gülümsemek zor Hüzünlenmek yok Bi’ sıcak çay koy, ellerimi ovuştursam? Bu soğuklar sanki bizi bi’ şeylere kavuştur’cak, koş Avuntular yoz, savruldukça boşlukta zaman durdu Parkım, sokağım, memleketim, bir de param yoktu Bir sokak çocuğuna isyan oldu şarap Birden “Sabah olsun” diye bağırdılar onlar Neden duyan yoktu? Elbet geçer, dayan, oğlum Ben bu yolu seçmedim ki, bu yolun sonu karanlık Eş zamanlı kirlendikçe gizlen’cek yer arandık Bir yanım yalnızlık, bir yanım bahardı Yerim yurdum falan vardı, ışıklarım yanardı
[Nakarat] Aslında hiçbi’ şeyin faydası yok (Ah) Üç tarafı deniz, dört tarafı acı dolu bir ülkede memleket mi sorun? (Ah) Bitecekse bir gün hayat isteklerin olsun, olsun (Ah) Aslında hiçbi’ şeyin faydası yok (Ah) Üç tarafı deniz, dört tarafı acı dolu bir ülkede memleket mi sorun? (Ah) Bitecekse bir gün hayat isteklerin olsun, olsun (Ah)
[Verse 2] Bir gün kandıracak kirlenen zihinleri O saçma sapan yazılmış memleket şiirleri Ya kör oldu gözlerim, ya soluyo’ renkleri tabloların Abi, neden kayboluyor bilincim? Bu hız, bu telaş, bu kaygı, bu yirmi altı yaş Erken değil mi yani? Kalk, bi’ gözlerime bak Aç, bi’ sözlerime bak ve yaşlı insanlara bak Kaçmış olanları anla şartlı salınanlardan Ne çiçeği, aptal olma, kalbi kırılanlara? Ne getireceği belli olmayan güzel yarınlara Gereğinden fazla alkolü kullananlara Bi’ armağanı olacaksa başladık unutmaya Zaten herkes sığdı, biz sığmadık dünyaya Bi’ gidip kollarını kesti, anlamıştı güya beni Bir hayatı paylamıştık “vefa” deyip Hangi şehre düştük şimdi, nasıldır iklim?
[Nakarat] Aslında hiçbi’ şeyin faydası yok (Ah) Üç tarafı deniz, dört tarafı acı dolu bir ülkede memleket mi sorun? (Ah) Bitecekse bir gün hayat isteklerin olsun, olsun (Ah) Aslında hiçbi’ şeyin faydası yok (Ah) Üç tarafı deniz, dört tarafı acı dolu bir ülkede memleket mi sorun? (Ah) Bitecekse bir gün hayat isteklerin olsun, olsun (Ah)
