[Verse 1: Elleran Elvis] Sanırım ölüm olacak sevdiğim seni unutmanın tek bi’ yolu Göğsümde tıngırtılar azalıyor bak bakalım sendede tekliyo’ mu Elimdeki şu silah piriz namlusunda fişi gibi Yine de bir gün döneceksin diye bir an cesaret edip hayattan fişimi çekmiyorum Akrep yelkovanı kovalıyor, papatyam hayali sen de beni Sanırım hiç bir zaman görmek nasip olmayacak bir tutam sende beni Sendelerim canım yanıyor alevce söndür n’olur kibritleri Her gece gibi yine hayalin geldi bak kapanıyor benim kirpiklerim Dünya kadar kalbinde karınca kadar minik ben “İstеmiyorum” desem de nе olursun sen bi’ tebesümlük mimik ver Kilitler, iliklerim seni kalbime madem aşkı cinsellikte yaşıyo’sun İzin verdim benimle ol her gece gözlerimde gidip gel- Sensizlik pastasında dört mumum sence bu bana ödül müdür Ben fani hayatta yaşayıp da onu kalbinde çoktan gömüldüm Göründüğü kadardan fazlası bölündüğüm Yetmiyorsa al bu hayatta da göm beni sevgilim işte o zaman olur bana ölüm düğün Sevdamı anlatmak yıllar sürer lütfen bana deme sus artık Okyanusum ölsen ben içinde boğulurken bi’ damla bile sana susardım Usandım konuşamaz susardım Belki de yanlış biliyorum sensizliktir okyanus Ve belki de bu yüzden bu gün dört bi’ yanımı su sardı Aşk doğuşum olup yaşama seni ölüme kertse beni koş masal Gölgemi geçip arkamdakine diyorum ki durmasana hadi koş salak Bir paket içinde canımı versem sana yine de boş çabam Benim her seni seviyorum d’iyişim de senin dilinden düşmüyorken hoşçakal
[Verse 2: Vakur Beşer] Ruhunu bi’ nebze bana it sevgilim, ölüme olan yakınlığımı gör’ü’ceksin Dön’ü’cek misin yoksa kaderin örümceği ölü ağlarını mı öreceksin Göm’ü’ceksin bu odaya hayalini biliyorum bir saniye yanıp sön’i’ceksin N’olur şu yazdıklarıma yalan deme be kadın yalandan öl’ü’ceksin Böl’ü’ceksin bu hayatı ikiye geçen şu 18 seneye miladım olup İdamım olursan razıyım ölüme ve nidamız olur Aşkın dili, sevgilim isterim yokluğunda da sende bu lisanı koru Sanki aşk, cennetin en üst mertebesindeki meleklerin siması kokun İması olur değil tabi bu haykırışların, ama bi’ nebze nedeni olmalı aldırmamanın Kışımda kaldın baharı yok sayıp içimden attım kalanı Canımı yakabiliyo’ ama buna dur diyebil’cek dermana sahip değilim Sensizlik yarın dayanır kapıya közlerinden doğar aşkın baharında yanıp Elimi tut suratıma bi’ tebessüm et be Sen cennetim olursan ne mümkün fani hayatta günaha teşebbüs etmek Tenezzül etme sakın meleğim yokluğumda aşkın sahte olanına Sensizlik intaharıma hamile ve bana kalırsa girdi 1 ay önce son ayına Donayım al dudaklarında bana bi’ nefeslik nefret üfle kadın Ölüm yokluğundan dolayı, bak olsun sen gene aşka küsme sakın Kolayı var bunun suratıma kinini vur hatta bana küfret adım Düşmanın olsun sensizlik güzel iki lafsa maalesef kaçıyor yine küfre tadım Anlat derdini içini bana dök yine boğazıma kadar senle dolayım Şuan azrailime göz kırpıyorsam emin ol bu sensizlikten dolayı Saçından bi’ tel bahşet bana gözümü kırpmadan kendimi onunla boğayım Ben bi’ çiçek sende suyum ol sensizliğin çölünde fazla sudan solayım
