Üzerimde bir ağırlık Dün hafif miydim Mutsuzluğum yapışmış Nasıl çıkartabilirim Bir türlü bitmedi Sonraya geçmedi Kuyuda taş gibi Yağmuru istedi
Belki de sensin Belki de sensin Belki de sensin Belki de sen
İki gün nasıl geçmiş İki uzun soğuk gece Yüzün yine güzelmiş Yüzüme değmese de Ellerim gitmedi Ki neyi bekledi Sanki ilk an gibi Tenine değmeliydi
Belki de sensin Belki de sensin Belki de sensin Belki de sen
Ben sessiz sessiz neyi bekler durur dururum Kavrulur, kül olur ellerimde yalnız gururum Yüzlerce ah, bin pişmanlık, madalyonun yüzü yanık Bu yalnızlık, tatsız, renksiz, uyuşuk bir alışkanlık (x2)
