Aidiyet, hayattan bi’ beklentim yok Bu benim marifetim, herşeyi fazla hızlı yaşadım Adliyeler, gözyaşları, kaybedilen onca sene Geçen zaman ömürdenmiş bunu ben çok geç anladım
İkamet sorunlarım, amcalarla aram kötü Kaçacak yer mi kaldı, söyle hangi dağın başı? 26 senem bitti bugün bende aynı halde Sokaktayım elde bira, umutsuzdur yarınlarım
Yanılmadım, babana bile bi’ güven duyma Ağrıların nüksedince yardım eden kimsen yok Baran Belki en çok koyan şey ise bana Özlememek kimseyi, bundan başka herşey yalan
Yanımda kalanlar az Yine kendimle baş başayım Hayatan beklentim ölmemek Kendimden kaçmaktayım
Yanımda kalanlar az Yine kendimle baş başayım Hayatan beklentim ölmemek Kendimden kaçmaktayım
Ben bi’ kahverengi sokak köpeğiyim Safranbolu Karabük yolunda ölmek üzereyeim Birazdan gri bi ford çarpıcak bana Beni izleyen bi’ çift göz olucak ağlayıp kalan
Kafamda bi’ ton paradoks besliyorum, bi’ çoğu darmaduman Olan hayatım için bi’ şık, bi’ çık git de saçmalamam Kendime kalsın, kimse bilmesin bu çocuk Sabahın beşine kadar neler düşünüp şarkı yazar
Günde 3 paket sigara, bıyıklarım nikotin Telefonum çalmaz, bu ilk değil Bi’ ton insan düşününce hatırlar Ben onları hiç unutmam, kalmayınca umutlar
Yanımda kalanlar az Yine kendimle baş başayım Hayatan beklentim ölmemek Kendimden kaçmaktayım
