[Verse 1] Bir uçurum, düştüğüm yavaş yavaş her gün Ediyor düzenimi ters düz Ve de ne diyebilirim ki Bu sadece basit bir döngü İnsan hep aynı Değiştiremez bunu kafaya bir kurşun Yok olur günden güne içimdeki kuşku Bırakın ruhumu bu gezegenden uçsun (bırakın uçsun) Ey, sanırım yeterince kavradım bu boku Der annem bana oku Düşünürüm beni deli eden sayfalar mı sonum Ama bu şey yeteneğim ile aydınlatır yolu di’ mi Oğuz (Di’ mi Oğuz) Yaşadığım hissi gelin bana sorun Bir gün hedeflerim hepinize hedef olur Fakat o gün gеlip çattığında değişir bu konu (Değişir bu konu) Ruhum sözümü dinlemiyor Hеr gün yoruyor beni bu tehlikeli yol Beyciler’in içinde ki bir çocuk yükseliyor Bana sokak sana paraların huzur veriyor ah Bu şey öfkemi dizginlemiyor Sadece çıkışına araç olabiliyorken Çokta zorlamaya gerek yok Nasılsa hıphızlı hedefime doğru gidiyorum ben
[Nakarat] Küçük bir pencereden Neler olacak bunu kestiremem Şans eline geçer tek bir sefer Ölmem bu satırlarım eskimeden Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
[Verse 2] Ne fark eder ki? Avazın çıktığı kadar bağırsan bile Ne fark eder ki? Duyamayacakları kadar batmışsan dibe Kurtul bu çukurdan kırıyorum zincirleri bir daha Sıyrılır bedenim tüm sorunlardan, ay üzerime ışıldadığında Hala, yorulmuyorum bir türlü koşup Hala, gökyüzünü uzak sanıyorum Hala, yıldızları sayıp arıyorum mana Arıyorum mana Olur mu sence ? Bunun sonunda bırakır ağrı Ruhunu sal da bir nefes alsın Bir yanım Düzce bir yanım London Bu yolu kaç kere gitmeliyim artık Her seferinde yine başa sardı Bütün hislerim olmamalı sanrı Bugünüm böyle değişebilir yarın, şuna ne kaldı Ben, olmadım sahte İşlerim yoluna girene kadar sabret Bana güven başarabilirim anne Çünkü ben
[Nakarat] Küçük bir pencereden Neler olacak bunu kestiremem Şans eline geçer tek bir sefer Ölmem bu satırlarım eskimeden Ölmem bu satırlarım eskimeden ben Ölmem bu satırlarım eskimeden çünkü ben
Küçük bir pencereden Neler olacak bunu kestiremem Şans eline geçer tek bir sefer Ölmem bu satırlarım eskimeden Ölmem bu satırlarım eskimeden ben
