[Verse 1: Aspova] Ner’de bilmiyorum artık Perdelerin ardı karanlık Bu vicdanları tartı tarmıyo’ Yüküm ağır geliyo’ bana Sendeliyo’m ama derde bir yol bulup Her şeyi tek tek terk ediyo’m Başka rüyalara yelkenim yok aga Söndürmek lazım, bazen sigaram bana dert veriyo’ Öldürmek lazım, bazılarınızı ama hep erteliyo’m Kendini sonlara hazırla koç, sana verdikleri mutluluk da borç Onu sakla çünkü seni kandırıyo’, dostların ekmeğe saldırıyo’ Ayaklar altında tüm fedakârlıklar Acımadan öldürür her yara seni tuz diye bastım yazık olsun Tatavadan usandım andım olsun, bu yaraların bandı teninden olsun Daha nasıl yalvarca’m lan artık, bu dağlara kaç bin can bıraktım? Vedalardan ruhum darda, belada Gülmek hep bedava değil Böyle azalarak yok olmam ancak, bi’ gün her şey yolunda ol’cak Herkes tepetaklak yere kapak Ahi sen söyle n’apak aga?
[Verse 2: Ahiyan] Yeni bi’ yol Düz yola çıkamadım Canım henüz her günü geçiyor ayrı sabır iradesinde Vaktin ezberi yok, biliyorsun Umutların zevkleri var, para yoksun! Umduğumuz dağlar eğrildi, iğrendiğiniz yollardayız! -Hayır, nasıl laflar öyle! +Bakma gün dönümü şartlar böyle… Güldüğünüze ağlar beynim Dostun olsa da hesaplar payını, nazikçe de saplar boy’na Maalesef bu canım aptal değil Her tarifi karanlık dünyamın sonu Halim her halimden belli, söyle gündüz oldu nasıl? Yarın istediğiniz olmasın, size olmasın zararım Ben zaten tekim, yarın da gün ağarır Hiçbir sıkıntının ezberi yok Deneme tahtası, katil törpüler Ne için törpüler? Sıkıntıyı besteliyor Ölüme saygı duydum hep, ondan uyudum her uyuduğum zaman O kolluyor beni de yaşadığım kadar, sıkıntımı def ediyor Ceza mı, saha mı? Duyduğunuz sabah ezanı dağılın Bu küfrettiğim bergüzara dair Söylediklerim de uzağıma dair Bi’ dünya kafasına girdim ki sorma, bu kimyanın zehri beynini zorla! Nazikçe de saplar boyna, maalesef bu canımın aptallığı! “Kaç yaşındasın sen? Şok oldum ağabey!” Elli kere dedim: “Bu başımda lanet!” Ve ciddiyim herkesi kaybettim, ağınıza takıldım, bağımızı kopardık ani! Üfledi mahalleden aşıp binayı, sevgililer yok, dostlar hapharman! İstanbul’a sert geldim bi’ dağdan, sakla yararını sıkmasın Ahi!
