[Verse 1] Yerim yurdum yok oldu, ben yokuşlarda öldüm Parlıyordu yüzün bugün gökyüzünde gördüm Topladıkça kalbimi hep mesafeler böldü Baş başayız en sonunda ışıkları söndür
Heyecanım garip tabi durdur onu kolaysa Bilmediğim mahallende keşke sana yol alsam Çiçeklerin rengi gider sende bir gün solarsan Bu kolay değil yorar tabi gözlerimiz dolarsa
Bi’ fotoğrafım yok seninle neye bakıca’m şimdi ben Ellerini tutmasam da özlüyorum şimdiden Özlüyorum şimdiden özlüyorum şimdiden Ellerini tutmasam da özlüyorum şimdi ben
Gözlerine müebbetim dertlerim göz ardı kalır Ilaçlarım ellerinden psikolojim yardım alır Bekle omuzlarım harbi ağır Manzaralar senle güzel düşünme hiç sende sarıl
[Nakarat] Gözlerine müebbet Gözlerine müebbet Ben gözlerine müebbetim Gözlerine müebbet
[Verse 2] Gözlerine müebbetim donup kaldım orda Suçum falan yoktu benim hain dedi onlar Uzaktasın şimdilerde dostum oldu yollar Içimde sen olunca mutlu bütün sonlar
Delirdim mi sence nedir bur’da gerçek Gülümse lütfen bahar bir gün gelicek Merakımdan soruyorum affet ama Üzülen bu insanlara hakkını bir gün hangi kısım vericek
Devrim ve aşk gibiyiz yüzlerimiz benzer Mutlu oluruz bu yaz sen yeter ki dön gel Ben ölmem sana ulaşmadan ölmem Ruhlarımız birbirine bulaşmadan ölmem
7 yıllık hikayemin mektupları yeni Mektupları yazarken hep adın akla gelir Cümlelerim yetmedi bağırmak istedim Seviyorum doktor ben dağılmak istedim
[Nakarat] Gözlerine müebbet Gözlerine müebbet Ben gözlerine müebbetim Gözlerine müebbet
