Hoş geldin ey şimdiki zamanım Geç gönlümün eşiğinden, tam anı Hoş geldin her bölümüm, tamamım Uzat ömrümün beşiğinden yanağını
Beni yanlış anla bunu anlama; Darda olmasam seni de darlamam Hayat bir kumarsa eğer kazandım İhtiyacım yok seninle zarlara
Hoş geldin ey ömrümün başı Kalbim içinde sadece gül yüzünü taşır Hoş geldin gönül evimin dört duvarı, taşı; Seni arar göğsüne vurmak için başım
Beni unut ama bunu unutma; Sana muhtaç içerimde büyüttüğün umutlar Seninleyken ayaklarımın altında tüm bulutlar Uyurum da seni seven kalbi uyutmam
Hoş geldin Karadeniz”im, yağmurum Kovanımın prensesi, balmumum Hoş geldin tarafımdan sevilmenin mağduru Gönlümün ortasında sana açık bir bağ durur
Hoş geldin Anadolu”m, toprağım Senin bağrındayım hala kopmadım Hoş geldin bitkim, örtüm, yaprağım İçimde senden başka bir fırtına kopmadı
Hoş geldin bitkim, örtüm, yaprağım İçimde senden başka bir fırtına kopmadı
Bir derde iç çekişim, dışa vuruşum Hoş geldin çocukluğum, son kuruşum Annem sorunca hiç çekişim, zor duruşum Hoş geldin en çirkine bile güzeli konduruşum
Yanında cüce kalırım, sana aşkım devdir; Sırf sen seviyorsun diye ben kendimi sevdim Birlikte dik duralım, dünya boyun eğsin Bırak güzel gözlerini, gözlerime değsin
Her zaman yürüdüğüm okul yolum, dersim İyiyim çok şükür, Allah iyiliğini versin Gömleğimin en üst düğmesi, düzü, tersi; Beslenme çantamdaki boş kalan tek yersin
Hoş geldin İstanbul”um, aşk kentim; Yurdum, yüz ölçümüm, gönül köprüm, başkentim! Seninle coğrafyamın gözlerinden yaş geldi Hoş geldin de dirilttin bunca yıllık taş kenti…
