[Verse 1: Allame] Ya Allah, ne vandal bir delikanlıymışım, geleceğin ışıl Mülkün kapısına altın aslan başı, boynunda yüklü planlar taşır Nasıl bi’ sevda bu toprağını sat ütopyanda yaşa barışık Bi’ yanım alevler diğeri toplum cinayeti, sahipler bağırıyor: “Buna alışın!” Aşıla umudunu ne dağlar deler, tek bırakma onu beladan beter Taş yastığa binalar keder, gitmek yokken vedalar neden? Yüreğim et kandan alaşım, para en yakın arkadaşım beriden Her karışı kefen her adımı bedel, mert adamı öldürdü kan ve keder! On yılını ver, bi’ gecede yesinler yirmi yılın silikon memesinde Buna “Hak!” diyorlar reziller, bunama kalk, hadi genç nesil gel! Duruma bak yapay besinler, yaşayamadığın o güzel mevsimler Artık yok, karanlık bir çağ bizler umutsuzluğa terk edilenler Yaşa ve öl, taşı bu taşı Bana bi’ soru sorma Hastalanma sakın, ilaç yok Kefene yakın al bi’ sene sonra, masraf etme az laf et Şikayet etme sus, hep cebini zorla (zorla) Kısa bi’ yaşam o kadar eziyet için, diyor bu sistem harla
[Nakarat: Allame] Kafama takılıyor onca soru Ne için varım ki vurdular umudumu Yolun sonu zahmet olur Mezara doğduk her insan için budur
[Verse 2: Kezzo] Cahiliyetten beslenir üstelik kişilik yaratıp Dünya gibi bir gece, bir gündüz psikolojiler on kocalı Hürmüz Kim çok yedi? Kim tok? Bebeler ping pong oynamadan büyüyor El kaydırıyor, cepte kuruş yok Ama kapitalizm sana her gün para saydırıyor Say, yıllar boyu sahip olmak istediklerin için çalış sonra vay hâline Küskün aynalar, göz altların mor, alkol hep danışman Civarda kanlı hep çatışma, karayla ak neden barışmaz? Yarayla çık bu dağı çocuk, gıd-gıdak etme, sorgula! Gelip yakana yapışır aklına takılan küçük bi’ şüpheci kurt Seline katıp o derine batırır dişini sistem tam da bu! Gününe, gecene, sözüne, hecene sataşır amma der “Bu huy!” Pis bi’ kist insan güruh beden boş olmazsa ruh Kurşun kimi vursun? Yak kibrini kurtul o bozduğun oyun da sürsün Maşallah bomban çok güzel olmuş, ettiniz her yeri dümdüz Kör süngüm, bir kalemim var ama değiştirmiyor dünyayı Pembeleştirmiyor rüyayı, sürgün her saat, her gün!
[Nakarat: Allame] Kafama takılıyor onca soru Ne için varım ki vurdular umudumu Yolun sonu zahmet olur Mezara doğduk her insan için budur
