[Verse 1] Rüzgarlar eser, karanlık çöker Sigaram söner ardına bütün umutlar biter Verirsin yara, ziyanı yok canımdan gider (ay,ay) Sessizce mükemmel bi’ ölümü beklediği beden (hah) Bakmam ardıma, artık vardım farkına Avazım çıktığı kadar bağırdım sana gelmedin yardıma Her seni andıran suratlara acımı bağırsam Var mıdır duyan? (Bana tek)
[Nakarat] Mirasım bipolar, tüm gece sancılar, adım değil (değil, değil) Erir tüm soğuk odalar, karanlık aynalar, yanım değil (değil, değil) Artık yalandan ibaret, ilaçlar arkadaşım falan değil (değil, değil) Tüm hepsi senin yüzünden, benliğim artık bana ait değil (değil, değil, eh)
[Verse 2] Huzuru dumanda buldum Ama sen karşımda durdun Yine inan, hadi bi’ yalan uydur Bеn saatimi hep ölüme kurdum Gecе sıfır-beş, yok hâlâ uykum Tüm hikayemi biliyo’ bu kuytu Verdiğim silahla ilk beni vurdun Lütfen artık acılarımı durdur Nasıl vazgeçtin hep? (ah) Bana hadi bi’ yalan daha söyle Biz ne yaptıysak kendimize İstedin dert uğramasın kendine İşte sen böyle korkaktın hep Ölmeyi istemiştim bi’ tek Belki de doğum günüme gelir denk Acılar bir tarafa ama bu hastalık bana tek!
[Nakarat] Mirasım bipolar, tüm gece sancılar, adım değil (değil, değil) Erir tüm soğuk odalar, karanlık aynalar, yanım değil (değil, değil) Artık yalandan ibaret, ilaçlar arkadaşım falan değil (değil, değil) Tüm hepsi senin yüzünden, benliğim artık bana ait değil (değil, değil, eh, eh)
[Çıkış] Mirasım bipolar (Öh-öh-öh, ah) Haha, bu ilaçlar arkadaşım falan değil
