[Verse 1] Ya, meclisim sal terörist, mevzum ulusal ironi Sana mevki infaz getirir, seni ehli insaf yetimi Menzilin katledilir, sana tank gibi bak kalemim Her gün beynin işgal edilir; medya, basın, eğitim Bir Hammurabi yetişir, Mezopotamya güneşi Monarşi asırlardır süregelen büyük gelişim Söyle’yim ne mi değişir: Hiçbi’ bok, yok hiçbi’ bok Korku sal, ordun polis; toplum sorunla seçmiyo’ yüzleşmeyi Borç içinde öğren yüzmeyi Yine de “Padişahım çok yaşa” der, seç küfretmeyi (Yeah) Göz yumulan her gün daha da içine boğacak külfetleri (Yeah) Öz benliğinden uzaklarda insanlığa gülmeyi unutturan bu şarlatanlar Siyasi randımanlar, ipler ellerinde üst akılların, bizi kandıranlar Kukladan bakanlar hepsi, puttan farkı kalmamış İnsanoğlu bu, güce taptı ün ve paraya aldanıp Ama günbegün boktanlaşan bu gezegen artık çekilmez gibi Ölüm kurtaracak “yaşam” denen kefenden beni Yönüm sonsuzluğa; “Tamam” deyip gelirsen bi’ gün Bekliyorum seni, yerim artık cehennem gülüm
[Köprü] Yerim artık cehennem Yerim artık cehennem Yerim artık cehennem (Wu-wuuh)
[Verse 2] Baharı bekler kelebekler bir günlük ömrü için Soma’da can verdi melekler siktiğimin kömürü için Yine de az geldi ölümler, darbeler indi Faşist başkan vaaz verir evinden “Sokakta savaş” deyip sana İmanları para (Ah), kitapları para (Ah) Muhalefet desen aynı bok, bütün meclisi kapat Yine de silinmez bu pislik, gidilmez güneşe Çünkü bütün toplum hipnoz olmuş üçgenin düşüne Güç gelir düşünmek, aptal oldu neslim Artık yobazların kılıçları eskisinden keskin Etkisinden bezdim üzerimde siyasetin Resmiyet mi? Siktir et, biz tek bi’ yerden geldik Ait olmadığımız bu yere hapsedilmişiz Bütün bu binalar mahpus, insanlığın katledilişi Ölü bir ceset çakraların; mezarı kanser bedenin Yediğin yemek bile burnundan gelir kanser üretir Topluma bok ver tüketir Çare oy vermek mi? Değil Bi’ kukla çünkü bütün siyasiler, üst el yönetir Aynı bokun lacivertisiniz, yüksekte değil Unuttuğun şey, “Bu dünya üç gündür” bebeğim, ah
