[Verse 1] Sende sevgi öldü çünkü mezarlıkta geziyordun Her sabah aynı profilde geziyordun Bilmiyordun saat 10’dan önce uyanırdım Biz bütünken bile yarımdık Ruhunun kutuplarında yanmayan ateştik Senin özgürlüğün bendim sen tutsaklığı seçtin Büyük bir şair olmak havalı hatta Ama seninki gökyüzü diye tavana bakmak Üzüntü gereksizse bence lüzumsuzdur Sen salaklığına yandın ama baya uzun sürdü Hayat akıp gidiyor bak, madden ve manen Sen sırtındaki kurşunları saymaya devam et İnsanlar ayrılır barışır Bizimki sadece zaman kaybının yarışı Küllerimi savurun ölümü yakın Aşkın yaşı yok ama ölümü yakın
[Nakarat] Özledim bile diyemez Masumu oynar uslu uslu Hissettiğim hep suçsuzluktu Sen mutsuz değildin mutsuzluktun Masumu oynar uslu uslu Hissettiğim hep suçsuzluktu Sen mutsuz değildin mutsuzluktun
[Verse 2] Ben ağaç değil çiçektim sen anlamadın farkı Mal gibi gittin bir de tüm ormanı yaktın Fazla gördü hayat seni, tek isteğimi Biri seni üzer ama ben herkes değilim Yan yanayken bile soğuktun her zaman üşümüştük Tango senin neyine lan onda bile düşürmüştün Değer bilseydin, bu kalbi alsaydın Keşke demeseydin, keşke gizemli kalsaydın Maalesef hepsi gerçek Salaklığına doyma şimdi bence Beni karanlık büyüttü güneşe yok saygım Eğer mum ışığıysam dibimde dursaydın Sandın ki gözlerim hep senin Beni üzsen de üzmedim hiç seni Ruhumdaki tendin Hayal ederken bi’ gece yaşamayı isterdim
[Nakarat] Özledim bile diyemez Masumu oynar uslu uslu Hissettiğim hep suçsuzluktu Sen mutsuz değildin mutsuzluktun Masumu oynar uslu uslu Hissettiğim hep suçsuzluktu Sen mutsuz değildin mutsuzluktun
