[Nakarat] Sen varsan var, sen yoksan yok Aşk sadece metafor Yerini doldurabilmek bile ne de zor Uzayıp giden binlerce koridor Kanıma gir Kanıma gir Kanıma gir
[Verse] En sevdiğim hobim yok olmak Fiziksel başaramadım henüz ama anlamsal olarak O gelince “Tamam,” dedim “gece uzayacak” Belki yine bilmediğim bi’ yerde uyanacaktım Tadı güzel, adı hep farklı farklı O bazen acı gelir ama genelde de tatlı Bi’ bardağın içinden boş bakan gözlerim yansır Öz güvenim yükselir ve de onla başlar dansım Teni sarı, teni saydam, teni koyu kahverengi Öyle iyi hissettim, ilk defa dans bile ettim Dipsomani sahnede, pür dikkat seyrettim O herkesin sevgilisi ve tek aşığı ben değilim Yavaş bi’ intihar o ya da güzel bi’ katil Anlamsız onsuz her şey, onunlayken her gün tatil Bana güzel geceler, berbat sabahlar verdi Hemfikirdik Bukowski ve bir de Neyzen Tevfik Çokça sustum, bi’ kustum, gittim hep konuştum Biri bin yaptım, bini de bir; on binleri de mutsuz (Ah) Çevremdekiler ya benim gibiydi ya da ruhsuz Erteledim her boku, her bok da kaldı hep sonuçsuz yine Acımı alır gibi yap yine Meçhule doğru dibi delik bi’ yelkenlide giderken o şişenin içindeydi Bense kafesimde “Neyse” deyip döktüm onu içime tek dikişte Şerefe!
[Nakarat] Sen varsan var, sen yoksan yok Aşk sadece metafor Yerini doldurabilmek bile ne de zor Uzayıp giden binlerce koridor Kanıma gir Kanıma gir Kanıma gir Kanıma gir (Yeah, yo) Sen varsan var, sen yoksan yok Aşk sadece metafor Yerini doldurabilmek bile ne de zor Uzayıp giden binlerce koridor Kanıma gir Kanıma gir Kanıma gir Kanıma gir
[Çıkış] (Aşk sadece metafor) (Ah-oh!) (Aşk sadece metafor) (Aşk sadece metafor)
