[Verse 1] İnsanlara istediğini verirsen peşini bırakmazlar Bu kadarı bana çok fazla, karbon bazlı organizma Yıkıntılar derme çatma silik hatıralarımda Beni reddetti en başında ölüme bağımlı bir plasenta Şimdi bi’ gezegen kaçığı olarak nam salıp Memnun olmak gerçek hastalık Yaşamın göğsüne bıçak da sapladım, nadiren olsa da kucakladım Devasız ve bulanık düşünceler gibi bilinçaltında gizliyim Üstüne alınmana gerek yok, ben kendimle de sizli bizliyim Rüzgârın atonal sesi, ıslığımın dijital bestesi Beni ben yapan şeyin tesellisi değil seçimlerimin tecellisi Doğ içimden bir his peşinde melankolinin Ben bir sır saklamıyorum, moruk, bizatihi sırrın kendisiyim Çürümeye yazgılı manzara kaskatı Vicdan azabı tabiatıma aykırı Teslim hiç olmadım, dinledim hep kahır Manasızlığın nedenini sormadım Anlamsız ikilem teselli kaynağımı geri ver Esrarengiz olan, midesi bulanan, girdaba muhtaç gemiler Üstelemem, gülünç olur Dolu soluk borum ziftle, nikotinle Eni konu koşuyor aklımdaki yılkılar üç nala Biri kayıp, o da en uğursuzu Kulağımda sürekli ağaçların çığlık çığlığa low-cut uğultusu Sıkboğaz edilen kazağın içindeki Fantoma’nın Ankara doğumlusu
[Verse 2] Kalıcılık lekelere mahsus değil Hele ki bana zamandan bahşedilenler Uzun bir listem var, dipnotunda okunaksız affedilenler Sırf kafiye olsun diye yaptığım saçma sapan mübalağa Duymamış gibi yaparsan bozmam Göstermelik müsamaha konusunda bana güvenemezsiniz Kuşku, kemiklerime işlemiş Cuma gecesi pisleşip ağzıma geleni söylemiştim kesin Nefesi alıp vermek değil tutmak terapi Daha daha iyisi; tahtakuruları afiyetle yediler, bak, başının etini Keyfe keder geçti on senesi, bu bana alter ego tavsiyesi Balinalara layık Carpe Diem’i bu aralar tüketmekti gailesi Geçiyor şükürler olsun; yedi gün, yirmi dört saat, her bi’ saniyesi Bazen önemsiz şeyler bile olabilir hayat memat meselesi Taşıdım acınası yaralarımı gibi mücevher bir müddet İçimden benim aracılığımla konuşanlar biraz külfet Sanırım yeterli olacak sıkılmamış gibi görünürsem Sus, başlama hiç lütfen Her neyse, beni ilgilendirmez
