[Verse] Yazılmış önceden kaderim; suçum yok benim, bi’ suçum yok Doğmuşum içine pisliğin, seçmedim bunu ben, emin ol Merhamet arama, burada duygu yok Duyuluyo’ sirenler ötede, sanırım geldi son, yoksa hapis mi yol? Kaçıca’m sonuna dek ve kalıcak ruhum özgür, özgür ( Tu-tu-tu-tu, özgür) Yatamam bir ay bile, yok yakamam boşuna ömrü (Ömrü) Söylemem yerini asla (A-ah), zulayı uzağa gömdüm (Gömdüm) Öterse vurulur kuşlar, o yüzden dudaklar mühürlü (Mühürlü) Yaşamak için ben öğrendim bir milyon kirli yol Yavaşlat akışı; yoruldum, tansiyon inmiyo’ Kafamın içinde çalıyo’ telefon, susmuyo’ Etrafın sarılır bi’ anda, bağırır: “Eller havaya, teslim ol!” Kaçıca’m sonuna dek ve kalıcak ruhum özgür, özgür (Ta-ta-ta-ta) Kolayca bulamaz öyle, acaba mahalleden birisi öttü mü? Tüneller kazıyo’, kim bu köstebek? Hemen bul, izini sürdün mü? Merhamet eden hiç olmaz, kesilir acele sesi o bülbülün
[Çıkış] (Bağırır: “Eller havaya, teslim ol!”) (Acaba mahalleden birisi öttü mü?)
