[Giriş] Yaşamak için bi’ zamanım yok Sürekli dört duvar çalış, bedeli çok zor olmamalı Alış, kederi çek içine, hep nefes almak bedenimi yoruyo’ bak İnsanlar yoruyo’lar Ben kendimi kaybettim, bulmak için kime soruyo’lardı?
[Verse] Ya, yanlış konuya bastım, tuzu yarama, bu yargı Kaygı paranoyamdı, şansa yaranamazdım Azdı dalgalar derin bu okyanusun içinde yıllarım gibi Bak hiçbi’, hiçbi’ farkı kalmadı Sarsılır gemin sen çevirsen de boş dümen, kader çizer bi’ yol Karşı koymak isteyenler daha da derine boğuluyordu, bi’ sonu yok Bir onu sordum çünkü tümü boşa soluyordu Yaşamın elbet bir anlamı vardı fakat rotam Om’u bulamıyordu Görüntü bulanıyordu; çözüldü, kuralı boz Ölümcül olanı koy, hayal kur, zamansız ol Sonsuzluğa doğru karanlık yol (Karanlık yol) Kararım yok, arafta beklerim sonumu; yaşamak artık inan ki yordu Nefes almak bile yaramıyordu bu paranoyamı dindirmeye Kime anlatsam da nafile, içine sindirmeye başlarsın artık tüm sanrını Hayatta kaldı mı bi’ duygu? Saf kanım pislikle doldu Gittikçe yolum, rotamı kaybettim, kiplikle konuş Fazla uzatma hiç bitmişse konu
[Nakarat] Yaşamak için bi’ zamanım yok Sürekli dört duvar çalış, bedeli çok zor olmamalı Alış, kederi çek içine, hep nefes almak bedenimi yoruyo’ bak Yoruyo’ bak, insanlar yoruyo’lar Ben kendimi kaybettim, bulmak için kime soruyo’lardı? (Soruyo’lardı) Yaşamak için bi’ zamanım yok Sürekli dört duvar çalış, bedeli çok zor olmamalı Alış, kederi çek içine, hep nefes almak bedenimi yoruyo’ bak Yoruyo’ bak, insanlar yoruyo’lar Ben kendimi kaybettim, bulmak için kime soruyo’lardı? (Soruyo’lardı)
