[Verse] Robot insanlar her yer, beyinler makineleşmiş Yeni dünya, hapis düşünceler Kapitalist mi yönetenler bu fanusu? Sanmıyorum Piramidin en tepesinde Ra’nın gözü parlıyordu bana bakıp En altındaydım bütün bu tuğlaların Sırtımda koca bir dünya, düzlüğe uğramadım Hep yokuştu çıkmam gereken yol özgürlük için Sonra gözlerim açıldı, kördüğüm gibiydi Hipnotize tüm hayatım, altı yaşındaydım Bütün benliğimi sistem acımadan bi’ mapusa attı Silindi tüm doğrularımın içi Bi’ tek altında asırlardır gizli yatan yanlışların kaldı Adı bi’ tek doğrunun, parasızlık korkusu Şeytanın mektebi bitti, kayıp yaşam olgusu Diplomam koca evrende bir sığınak, yemek, su Daha fazla boyun eğsem prangam altın olurdu Hepsi kendim kanmak istediğim içindi bunların Sikik mutluluğu materyalizmle bir tutamadım Sikeyim saadeti, tek istediğim sadece huzur Bazı günler güneşli, bazı günler acı olur Bu yol uzun, adı “Hayat” Bi’ Gucci’m yok, yalın ayak yürürüm toprağa basarak giderim Ait olduğum yerdeyim şu an Düşerken dalından yapraklar, eserken rüzgâr esen kal dünya Hepimizi yurdu gördüğün dağlar, okyanuslar, taşlar, çiçekler Gece gökyüzünde yıldızlar, bak parlar elinden tanrımın yaparken sanat, dualar sana Duvarlar kalıp, yok et metropolü, insan kal İnsan duygusuz olmaz, duygusuz olma Kurgu bu düzen, robot toplumlar Beyinler hipnoz, yeni dünya Bir-dokuz-sekiz-dört morfin yüksek doz
