Güneşin battığı yerde içini çok acımasız bir hüzün kaplar Umutlar solar kalbinin derinliklerinde, karanlığın sancısı dolar Ve teninde garip bir his duyarsın, sonra bir sessizlik sarar her yerini Tek kelime bile söleyemezsin
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma ah
Sararmış umutlara, sararan yapraklara Kararan bulutlara doğ Yaşanmamış çocukluklara, dört duvar arasında Kalmış insanlara
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
Öyleyse doğ güneş, doğ güneş Ve de hiç batma Işığından Kimseyi, hiç kimseyi mahrum bırakma
