[Giriş] Hey, yarım kalan her şeyi tamamlamak için tekrar
[Verse] Gözlerimde parlıyor yarın Benimle kalmıyor, tadın da farklı bugünlerde Aynıyım, değişmedim, geliştim, hayatlar değişti Oturduğum yer aynıydı, suratlar değişti Gitti geldi zaman, bekledim, erteledim hayalleri Hepsi kaçtı gitti, bak, bur’da geri kalan benim Aynı değil, hepsi boş, hayatları beter Sikeyim paranızın anasını, yeter Stabil pes eder mi, o kadar kolay mı? Beni bu şehirden def etme planı komik olaydı Güvercin adaya karşı bi’ tane bira içmek için neler yaptığımı bilsen gözlerin dolardı Ellerim cebimde dolanıyordum öyle Arka sıradaydım hep, kimse bilmiyordu adımı Beş yıl önce bu şehrin en iyisi olmak istemiştim Huyum kurusun, bi’ şeyi çok istersem alırım Ben girdim on altımda bi’ er meydanına Tutuşturup dostlarımın ellerine kama Karşıda beklerken kanı sırtımızda yara Rap’ten önce ne yaptığımı anlatıyım sana, ah Batı Ataşehir, Ağaoğlu Sitesi Haftada beş yüz lirayla istediğime erişirdim Özel arabayla Suadiye Lisesi Ben parayla değişseydim 2010’da değişirdim Şimdi bana iftira mı attın? Hata bende, bütün kargaları bülbül yaptım Onlar için ailemi de arka plana attım Yukar’da evim vardı, kömürlükte neden yattım? “Hiçbirisi anlamamış tatlım” Deyip sarıldığım kadın da orospuymuş Ağlamadan anlamamak bendeki bi’ huymuş Kadınlar gelir gidermiş, olayları buymuş (Buymuş) Zaten onlar hayatından olmuş Dağra, yürür caddelerde varoş duygusuyla Yaşarsanız doruklarda olma arzusuyla Karşılaşırsınız bir gün hayat kaygısıyla Girdiğin her yolda bunu fark edersin Parayla kalabalık, gururunla teksin Ortalıkta gezinenler tarafını seçsin Yanımda duramayan herkes karşıma geçsin Bi’ tane ses bana pusula Kafamda kafiyeler var, hadi çıkar onu pusudan Böyle değil, zaman akar gider, eyvah Uçurumun kenarında mikrofona tutunan bi’ adam pencerenin kenarında görünür Belki beklediğim huzur manzaramda görünür İhanet edenleri de gördüğümde yedirdiğim kaşıkların saplarıyla çıkartırım gözünü Bu benim çocukluğumun hayaliydi, rapçi Ben aynı Dağra’yım, değişmedim, geliştim Hayat beni değil, ben hayatımı seçtim Top oynadığım sokaklardan arabayla geçtim Şimdi idolüyüm ilkokul veletlerinin, yeraltında rapçilerin Bütün hasımlarımın karşısında tek başına dimdik hikâyem Arka sırada duran çocuk sahnelerde şimdi Ses kontrol, deneme, bir iki, bak, mikrofon Ve asıl sahibinde tilki, kendine gel, silkin Şehrimin en iyisi olmak istedim ve oldum Tahmin et bakalım, şimdi gözümü nereye diktim? (Ha) Duygular birikti kalemlerde, sayfalar yanar Ben yüzünü bugüne kadar görmediğin adam Rapçi olmak sokaklarda serserilik etmekse yaşamadın hayatımın onda biri kadar Piyasa bela gibi bi’ şey ama devam, bana edep dersi verme Kıvırtana “mega”, kestirene “diva” diyenlerin döneminde mikrofonum bi’ seccade görevinde Dinleyen de dinler beni aklı yerindeyken Söylediklerim yer eder temiz beyinlerde Denizlere doğru git ama bıkma nehirlerden İnan, büyük adamlar çıkıyor küçük şehirlerden Rap benim için sırlarını yazıp da denize bırakmak gibi (Ha) Savrulurum rüzgârlara kaptırıp da kendimi Bu dünya bi’ benim sanki Sahnelerde gerçek oldu en güzel hayalim Ama um’rum bile um’rumda değil bugün Döviz bürosunda bozulmayan bozuk param on beş lira ediyo’sa Cebimde kuruş dahi yoksa, adım “Dağra Bey”se, neyse Elimde mikrofonla yalvaramam sana Hoşuna gidiyorsa kaldırırsın eli Sahnelerde bandanalıyı manyak gibi dinleyenler yanlarından geçtiğimde fark etmedi beni Kalemim hür, senin aklın gibi tutsak değil Ne etkiler beni, ettiğin küfür mü? Neden bu kadar önemsedin? Türk’üm ya da Kürt’üm İnsan ayırmak değil, insan olmak ülküm Aklınızda, sorunuzda ben olurum konunuz Vardiyanız gıybet, bi’ dinlenin, durun Fazla yanlış anlaşıldı zamanında durum Kendi hayatımda Tanrı, bu dünyada kulum Rapçiler toplanır ve savaşırlar egolarla Kiminin içtiği konu, kiminin saçı Kulis muhabbetlerinde takılmam ben, hacı Çünkü boş lafınızdan değerli Beşiktaş’ın maçı On üç yıldır şairim ben, etkilidir dilim Elleriniz titrek, abi, gözleriniz boyalı (He) Stabil Bakunin bu, kim olduğumu bilin (Ben, ben, ben) Cümle kurduğunuz yerde noktayı ben koyarım (Ha)
