[Verse 1: Defkhan] Dikenlerden bezdim artık, kanlar aktı açan gülden Yalan dünden hayır yok; yok aynalardan, kaçan yüzden Yaşadığımız dünya sahtekâr ve satan türden İsteseydin ışık çıkartırdım, inan, batan günden Ölür müydün bana gülsen? İçindeyim alevlerin Feda etmişim dünya mı, silinmez kader benim Yaram derin, kana bulanmış alnımdan akan terim Yanar tenim kor alevlerde saplandı şarapnelin Bir nefeslik konuşabilsem anlatırdım sana birden Ölümsüzlük ner’de gizli? Şu gözlerden bakabilsen Var mı senden öte yol? Hasmı yılan olan çok Yaşarken ölmem gerek, benim başka çıkar yolum yok Uzağa bakan gözler ağlar barut kokan koğuşlardan Bozuk radyolardan gurbeti çağırırlar çok uzaktan Çok ufak da olsa umut var daima; ölme, gel Zamanım az, geleceksen Azrail’den önce gel
[Nakarat: Defkhan & Sahin, Sahin] Uzar geceler, düşer yakamoz Bak, hayatın kuralı bu; küser sana dost Nesi var? (Nesi var, nesi var, nesi var?) İhaneti var Yutar seneler, düşer saça boz Kula bak, eli mahkum; siner kana toz Geri sar (Geri sar, geri sar, geri sar) Cinayeti var Toprak bu ten, bizi bekler mezar Gün doğar, gün batar; bitti zere kadar Yeri var (Yeri var, yeri var, yeri var, yeri var) Kıyameti var Ne sen de nefes, ne de ben de biraz Bitecek, yere gök çökecek, hem de kaz Eli ağır (Eli ağır, eli ağır, eli ağır) İsabeti var
[Verse 2: Defkhan] Yoruldum sarsılmaktan, yalnızlıklar baş ucumda Sen de ölme, fakat bırak da beni de yaşı’yım namusumla Kurşun sağ kolumda, engeller çok var daha yolumda Kanımdan içme, bak; dostun da olurum, kâbusun da Kalbim kırık, ispatı bur’da; saati kurma, zaten yalan Beşikten mezara bu yol dalga geçer, bazen zaman Ceset oldum, n’apsın param? Aşkım yaram, bahtım kara Ömrü astım dara, kaldım kara baskınlara Kastın bana, ben ölmedim ki; kalktım ayağa, baktım sana Gözlerinden ağlarken ekmeğimi bandım kana Ve, n’aptın bana? Ben böylesine hiç düşmemiştim yerlere İnan ki yalan gerçekten hiç gülmemiştim bir kere Bak, dert yapıştı tenime; bela sevgilim yok, soluk bana Bu sahte dünya acımasız, takılı kaldım o tuzakta Çok ufak da olsa umut var daima; ölme, gel Zamanım az, geleceksen Azrail’den önce gel
[Nakarat: Defkhan & Sahin, Sahin] Uzar geceler, düşer yakamoz Bak, hayatın kuralı bu; küser sana dost Nesi var? (Nesi var, nesi var, nesi var?) İhaneti var Yutar seneler, düşer saça boz Kula bak, eli mahkum; siner kana toz Geri sar (Geri sar, geri sar, geri sar) Cinayeti var
[Çıkış: Defkhan & Sahin, Sahin] Toprak bu ten, bizi bekler mezar Gün doğar, gün batar; bitti zere kadar Yeri var (Yeri var, yeri var, yeri var, yeri var) Kıyameti var Ne sen de nefes, ne de ben de biraz Bitecek, yere gök çökecek, hem de kaz Eli ağır (Eli ağır, eli ağır, eli ağır) İsabeti var
