Ruhun parçalanmış gibi yıllardır, eğer ölüm olsaydı kırmazdı Düşüncelerin dibi en derin haldeki ; uzatsa biri eli tutmazdın , sız- Lar mı ? yüreği uyumazdın düşünüp bunu paranoya zorlar sırf Onunla anlaşamazdın hiç inancınla yürüdüğün tüm yollar zıt
Kaç gece düşünürken söndürdün lambayı sokaktaki ? Duvarlar üstüne geliyor ve biliyorum bunu vermiyor odan keyif Yitirdin direncini, hayat seni kendine dilendirir ; dilenci gibi Bilen bilir bunu, kalanlar sıkabilir canını giden değil
Ağır gelir anlarım hislerin uçuruma seni tüm gücüyle itti Mutluluk için verdiğin savaşların sonucu da hep hüzünle bitti Hiçbir şey görmedin daha zamanı var o yüzden üzülme şimdi Metelik azalmasa seni yalnız bırakmazdı tütün ve içki
Bu kadar kırıp da dökmek niye ? yorgunluk inat niye ? Kafandaki susmayan sesler yüzünden huzur bulamadın dimi bir an bile… Büyük resmi göremiyorsun geleceğe kurduğun plan kime ? Ruhun, göğe diyor sus yoksunluk zorluyor inan diye…
Kaçmak istediğin hatıralar var Aynı yerde kaldın Görmek istediğin manzaralar var Sade derde baktın
Ağlıyorsun her gece dualar ediyorsun Duyuyor mu meçhul, sadece cash bul-mak İçin çalışıp duruyorsun ateş bu Ve çıkış yollarının hepsi gayri meşru
Ayakların zincire bağlanmış, gözlerin simsiyah kanlanmış Karelerin hepsini doldurdun bu yüzden sözlerin onlara anlamsız
Kitapları topla ve dizeleri kokla tüm heceler ütopya sen geceleri korkma “- Gece anason yak” Sabahların olmaz, yakıyorsun ya geceleri ondan…
