[Verse 1] Hisli bir mektupla istişaredeyim gece En güzel yanı bunun son olmasıydı belki de Ölümü istediğini söyleyen bu cümlelerin O alt satırlarında saklı bir anlam var iki hece O lanet iki hece düşündürür gece Vampir misali gün doğarken uyutur İçine çeker o belirsizlik istifrası Yaşamak istifası kabul görür mü Zorlamak bi’ dönüm mü Öyle yazılmış ki alt satırdan gözümü alamadım Öyle tanıdık ki şüpheye düştüm geride kalamadım Bu ben miyim yoksa benliğimin diğer tarafı mı Çevirdim telaşla mektubun veda eden sayfasını ve Parmaklarımdan süzüldü duman çökmeden yere Mektup elimde sarkarken gözlerim dalar yine Ölümü istediğini söyleyen bu cümlelerin O alt satırlarında saklı bir anlam var iki hece
[Nakarat] İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam
[Verse 2] Aklımda döner durur Nilgün Marmara Yerkürenin arka bahçesinden el sallar bana Yavaşça ilerliyorum artık mutfağa Bu kez de gülümsüyor şu karşımda sanki Sylvia Durup düşündüm son bir sigara daha mı yaksam Şu küçük koridorun sonunda sonum var nasılsa Olduğum yere çöküp çıkardım kibriti Yüzümde sıcaklığını hissetmek ne güzel bir fikir Bir anda dedim dur lan öyle kuru bir mektup elbet yetmez Güzelce topla evini derli toplu git bir kez de Saçlarını tara, ütüle gömleğini falan Çirkin geldi güzel gitti desinler be arkadan Bu kez ocakta yemek pişmeyecek çocuk ver gazı Bağdaş kurup bekle şimdi son seyahat başlasın Şuan yaşamak istediğini söyleyen şu iç sesin Değil mi sana sorup duran neden hayattasın
[Nakarat] İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam
[Verse 3] Bakışlarım bulandı biraz gözüm takılmışken fayanslara Bilincim azalmakta azar azar Uyku bastırıyor yıllardır hiç tatmadığım bir güzellik Dalıyorum bu sonsuz uykuya Ta ki sesini duyana kadar o kapalı kapının arkasında kedim var Acıkmışta geldi zaar Toplan kapatım ocağı kapıyı pencereyi de araladım Sarıldım oğluma ondan başka kimim var Yaşa!
[Nakarat] İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam İmdat! Akılda kalmamış nizam Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam
