Her gün sürüklenip sağ çıktığın karmaşa Hayatın bir Cem Karaca 45’liği, sar başa Ruhunda ödenmemiş faturaların yorgunluğu Zamanın çok çiçek var soldurduğu
Unutma! En sağlam zincirlerin de bir zayıf halkası var Sırtımızda Deniz’lerin parkası var Minik ayaklarının pencereden sarkası var Fakat artık çocuk değiliz omzumuzda ekmek kavgası var
Fatura kuyruğunda kral beklesin Neden milletvekilinin oğlu hiç şınav çekmesin Denize düştüğünde sarılabilmek umuduyla Koynunda hep yılan besledin! Bu sınav pek çetin. Değil mi?
Zalimle lisanımız aynıysa da farklı söyler vicdanımız Kazım abinin kazınmış saçlarıyla büyür isyanımız Ahmet abinin ağıtlarında barışa dair bir çağrıyız Kalmamış insafınız
[Hook](x2) Yine dinmedi ağrım Duyulmadı çağrım Ne sürüklüyo’ yarın Bilinmeze doğru yürüyorum
