[Verse 1: Ados] Daha da direnme yan, zalimin şafağına çöktüm Soluma direnme lan, ben or’da umut büyüttüm Ellerim sıkılı yumruk, isyana mahal yürüttüm Kaderin kalleş oyunlarına karşı tütün çürüttüm Mezalim ömrün hoyrat isabeti kalbini sattın Takribi mesafesi ölümün elbet göğsüm kadardır Kederin göğsü kabardı, vicdanın ömrü azalmış İnsanlık öldü ölecek, oldu olacak ufku sarartın Alnının çatında birikmedi mi çoktan utancın? Şiire ihanetin çığlık oldu, sınırlar aştı Belki kırıldı ömrün felaketi bol tasması Sen oyun sanıp başladın, bu nefret oyuklar açtı Ados belki senin cismen anladığın kadar beşer Bu Ados belki hiçbi’ fikrin olmadığı kadar gece Adalet insanlara kalmasaydı sönmezdi neşem Görüp geçenlerе lanet düşen biter
[Nakarat: Şiirbaz] Dur yavaşla dünya Bеni benden almadan önce bana bi’ sor Bu savaşta dünya Mutlu olmasa da ver artık bana bi’ son Dur yavaşla dünya Beni benden almadan önce bana bi’ sor Bu savaşta dünya Mutlu olmasa da ver artık bana bi’ son
[Verse 2: Lider] Yüzünü göremez oldum balçıktan Kendini kaç kurtar Onlar zaten Azrail’im, yeter ki sen baş tutma Başlı başına hikayeydi yaşananlar, ve zamandan bi’ pay çıkar Bi’ gün oğlun olsun ona beni anlat (beni anlat) Ne kalandan hayır gördüm ne gidenden Bi’ vazgeçip bin direnmek Bi’ vah edip bin ilenmek istemişken Yaptığım bi’ sokak bulup insanların gülüşünden mutluluğu dilenmek Yutkunup ilerle, gözlerin dolu, gözlerin sonu gördü Özledin onu ve böyledir sorun var mı? Söylediğim soğuk bi’ akşamüstü şarkım çalar Gözlerinde damla yaşın ya da sol yanında yangının Sormayınca yardımın da gerekmez ki zaten Böyle geçer günüm ses etmez hiç elalem Vedalar hep erken olur, kısa sürer derler ki sakin ol Hatırlanır bi’ doğduğum günle bir de cenazem
[Nakarat: Şiirbaz] Dur yavaşla dünya Beni benden almadan önce bana bi’ sor Bu savaşta dünya Mutlu olmasa da ver artık bana bi’ son Dur yavaşla dünya Beni benden almadan önce bana bi’ sor Bu savaşta dünya Mutlu olmasa da ver artık bana bi’ son
[Verse 3: Şiirbaz] Yeah ah, hayat der o körpecik kollarınla daha neleri kaldır İmtihanların ölümden daha da şahaneleri vardır İntiharların önünde engel rabbe inancın Ömrünü çalıp giden herkes aynı bahaneleri yardı Ey Adem dönüş yok dünya denen batağı denedin Artık aklınla kalbimin ortasında kazazede mi kaldı garip ruhum Bi’ boşlukta bir güvercinin kanatlarım, çoçukluğum kalbimi azad edeli yandı Bitti mücadelesi kanlı gayrı şehidlerimi saymaz içim, kirlendi tüm masumluğum yazdığım şu sayfa gibi Misketlerim sanki hala avuçlarımda ve hala Can atmaktayım bi’ ekmek arası domates, ayran için Sen de benle aynı oyunu oynayacak mısın? Sen de bir çiçeksin, ölüm vakti solmayacak mısın? Kalbim üç kadının mabedi Birisi annem, birisi küçük kız kardeşim Ve bir de doğmayacak kızım
[Nakarat: Şiirbaz] Dur yavaşla dünya Beni benden almadan önce bana bi’ sor Bu savaşta dünya Mutlu olmasa da ver artık bana bi’ son Dur yavaşla dünya Beni benden almadan önce bana bi’ sor Bu savaşta dünya Mutlu olmasa da ver artık bana bi’ son
