Bir gülüşün var; insan güzellikleri hatırlаr Bаktığın yere ayrı, bаstığın yere аyrı hayran İki çizgi var; insan güldüğünü hatırlar Ve bak nasıl durdu her şeyi yıkan rüzgar
Bir bakışın var; insan şarkıları hatırlar Yürürken adımları hayatın ritminden çıkar Bir sözün yeter; bak nasıl düştü tüm gözler Ve bak nasıl saklar kararsız elleri cepler
Bir yer yatağında çocuğuz bir anda, omzun evim benim Duvara değer ışık, uyanmadık hala, göğsüm evin senin
