[Verse 1] Teessüf etti kornea Sakince başla gördüklerine inanmaya Rastladım kendime münafıklar çıkmazında Namünasip haytalık civarlarında ruhumuz bile akşamdan kalma Fakat burada fecr-i sadık lüzumsuzluğu yüceltmek yasak Bayağıdır işler kesat Tam yerinde bitti garabet masal İşte bu ellerle parçalandı vahamet monat Akl-ü selamet vüsat aksi istikametim Yaşamaktan müzdaripler yalnız gelmeli Cebimde bermuda şeytanı ve dikdörtgeni Sabaha karşı kente meydan okumakla mükellefim gibi Değil yakınlar yakın Tepetaklak kehanetler olacağına mı varır? Ne münasebet ben istediğimi alıp Her ne pahasına olursa olsun dökeceğim ilk kanı
[Hook](x2) Neyse nedir adım Buyrun kimliğe bakın Bana yeryuvarın dönmek için ihtiyacı yok Sur üfle duymadım Bir şey mi dedin hacım? Ufak bir kıyamete itirazım yok
[Verse 2] Bende bir problem yok Anlaşılabilir aşırılıklarım var Kafamın içinde birtakım kalabalıklarım Kırışıkla karışık şakaklarımdan akrabalarım Odam bi’ fanus yahu karabalıklarım var Kibarlığımı bozacağım şayet iplerimden kurtulursam Peki ya kendi kendimin metaforuysam, ne olacaksa olur Bu ne biçim bi’ soru? Ben bi’ şeyi biliyo’sam o şeyi bildiğimi de biliyo’ muyum? Ki sokaklar kaygan ayakkaplarımıza Kendini yutan yılan girdaplarımıza Bir sırrı açığa vuran sinkaflarımıza Mütemadiyen yalanı ispatlarımıza Tutarlı aralıklarla tutarsızlaşırken Boş durmadık, güneşi boyadık iltihap sarısına
[Hook](x2) Neyse nedir adım Buyrun kimliğe bakın Bana yeryuvarın dönmek için ihtiyacı yok Sur üfle duymadım Bir şey mi dedin hacım? Ufak bir kıyamete itirazım yok
