[Verse 1] Kalemin harfleri çizdiği vakittir Mürekkebim olmasa duygularım göbek yapacak Mikrofon zımbırtısı ulaştırmaktayken Canavar adamı melekler sofrasına Bir reel gümbürtü kopacak Ve yıkılacak Halil İbrahim sofraları Yere düşen ekmek kırıntıları Senden hesap soracak inadına Haram zadesin, haram zedesin İnadına arbede abidesisin Abi rolundesin Belki de büyüğümsün Ne var ki? Beyni sikilip ufalanmış akıl küçüğümsün! Düşüncelerini güneşin Pırıltısına çevirdim Yaktım içini beyinlerin Çaktım kibritin kıvılcımını İçlerine baktım Boşluklarda yok olan bir neslin tohumuna zehir akıttım ki Büyüdüklerinde kıyamet alametleri çoğalacak Sırat’a beş adım kalacak Korktum bir an ve yutkundum Her taraf ceset, her taraf harap Ruhum çırpınmakta kalbim atmakta Gözlerim geleceği sorgulamakta Hançer yemiş kanlı gözler reelden uzakta Ey, Sagopa sen ki Rap’in oğlusun Duyur sesini pesimist fidanlara Dök içini, büyüsünler Gün batımında gelen mevsimler
[Nakarat] Düşünen cesetler gözlerini açtı Ağlamaklı Cuma’lar yaslı Ramak kaldı, köprüye az kaldı Pesimist fidanlar ağladı, donuk bakışlarla baktı Düşünen cesetler gözlerini açtı Ağlamaklı Cuma’lar yaslı Ramak kaldı, köprüye az kaldı Pesimist fidanlar ağladı, donuk bakışlarla baktı
[Verse 2] Bir ölü kapalı gözleriyle ağlarsa Bin ölünün kemikleri titrer Her biri Cuma günü gözlerini açsa Yüzbin ölü ah eder Kimileri toprak kokusundan korkmakta neden? O koku senin kokundur zaten ölümlü beden Or’dan geldin yolun oraya budur ki doğrudur Zıkkımın haramı boldur Toprak öncesi yuttuğun lokma odur Sakın, geri cekil Elmalara kanan Adem, Havva Türkiye’de gülünüp geçilen iki kahramansa Ben tövbemi ettim Karnım aç, gömün toprağa (yeah) Sagopa yokuşu çıkıyor nefes nefese Bayrak yarıda raks ediyor sahibine Bu yokuş ki sonu köprüye varır Köprüde ayı dayı yoktur Cellat kazanır
[Nakarat] Düşünen cesetler gözlerini açtı Ağlamaklı Cuma’lar yaslı Ramak kaldı, köprüye az kaldı Pesimist fidanlar ağladı, donuk bakışlarla baktı Düşünen cesetler gözlerini açtı Ağlamaklı Cuma’lar yaslı Ramak kaldı, köprüye az kaldı Pesimist fidanlar ağladı, donuk bakışlarla baktı
